Ne başlar gördü insanoğlu berbat
Bağdaş kurup oturduğu sofrayı
Kirletti her yeri başım diye heyhat.
Yok olup gitti kalmadı mezar taşı
Ne başlar gördü insanlar havalı
Çaresizim dostlar belalı başım.
Durmuyor ,akıyor gözümden yaşım.
El ile değil kendimle şavaşım
Söyle söyle söyle nere gideyim
Kader mi çaresizlik mi kısmet mi
seni beklemek köşebaşlarında,
seni beklemek yapayalnız
umutsuz
çaresiz,
isyankâr.
Sonu gelmez,
Sonsuz bir umudun,
Gözyaşıyım şimdi
Kirpiklerinde habersiz.
Gözpınarının suyuyum.
Aman doktor, canım doktor ne yaptın?
İnsan saç zülüf uzatır mı?
Aman haaa, sakın ki sakın.
„Saçı uzun aklı kısa“ demektir.
Olur mu Canım!
Bu düpedüz müslüman valiye hakarettir.
Yarım yamalak duygularım.
Bir yıldız gibi,
Kayıp gitti yüreğimden,
Tutamadığım dilekler gibi.
Ne kahreden gecelerden aman diledim,
Ne sana kin tuttum,
3.3.76
Yaşamak bir avuç su gibi.
Her zerresi aynı,
Her zerresi benzer
yaşamak şimdi,
yaşamanın tehiri,
yaşamanın şakası yok canım.
Hemen şimdi.
Her şey olup bitmeli.
Kerem deli gibiydi
Görmeyeli Aslısını
Günler yıl gibi
Yıllarsa asır.
Beklendi deli deli
Vefasız aşk
Yoruldum kendimi kötülemekten.
Çaresiz görmekten.
Nedamet etmekten.
Ben miyim acıların
Kıblesi, Kabesi




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!