Metanet Yazıcı Şiirleri - Şair Metanet Y ...

(Hikâyemiz; 1800’lü yılların ortalarında Doğu Karadeniz Bölgesinin Dağ Köylerinin Birinde Geçmektedir.)
*Ayşe; sekiz çocuklu ailenin tek kız evladıdır.. Henüz çocuk sayılacak yaştayken; köyün delikanlısı çoban Ali'ye gönül bağlamıştır.
Ali; artık daha bir yanık çalıyordu kavalını bir başka yankılanıyordu gönlünün çoşkusu; köyün güzeli Ayşe Kız düşmüştü yüreğine; davarlar anlamıştı yürek yangınını; sürüsünden başka da anlayan yoktu zaten.. İstemezlerdi bilmek/anlamak; ne duymak ne de görmek.. Katıydı kuralları! Kabul edilemezdi gönül ilişkileri. Ufak bir söylenti büyük hadiselere sebepti; kurallar/töreler karşısında taş kesilirdi yürekler.
Tez vakitte yayılmıştı kulaktan kulağa Ayşe Kız ile Çoban Alinin sevdası..
Bu ne cür'etti! Affedilemezdi,ASLA!

Çekilmiyor Artık Günlerim ASIR

Yağmur düşmez oldu çöle yağmıyor!
Gözlerime çöken bulutlar KISIR...
Şafaklara matem düşmüş, doğmuyor
*Zimmetlenmiş güneş geceye, ESİR...

********************
HAYATIN MEVSİMİNDE solgun düşen Hazan'dım
Mısraların dilinde bir çift kanat kazandım
Daldım derin mavinin tahayyül âlemine
Kozmik sandıklarımın kilidine uzandım/M.YAZICI

Aldık Nasibimizi

Hayatın Mevsiminde Solgun Düşen Hazan'dım
Mısraların Dilinde Bir Çift Kanat Kazandım
Daldım Derin Mavinin Tahayyül Âlemine
Kozmik Sandıklarımın Kilidine Uzandım...

Öz Hasbıhâl

İster Söze Yeminli,
İster sükût olsun adın, can-özüm..
Ayân etmesen de kederini,
Hiç arz-etmesen de merâmını,

Gözlerde İllüzyon, Ağlayan Gülen!

Çıktı karşımıza zuhur eyledi,
Bir zat-ı muhterem(!) Her şeyi bilen.!
Kendini Âleme KAHHAR eyledi!

Geldi Mi Ayrılık Vakti Kalemim

Zor günlerimizde biz-bize kaldık
Güçlendik, birlikte mesafe aldık
Hayat deryasına yelkeni saldık...
*Rotamız Mı Şaştı N'oldu Bilemem(?)

Hâlini Arz Eden Ayna Tutulsa

(……Kendini
…......Tanımaktan
…...........Acizken insanoğlu
………………Başkaları hakkında

Kıymetlim!

Takılır gözlerin uzaklara
Kilitlenirsin güneşin batışına..
Suskunluğunda, fermanlar...

KAÇ KARAT-TIR YALNIZLIK?
(?)
Yalnızlıkta "Çoğalmak"
Bu apayrı bir boyut;
Sessizliğin gizemine dal da gör.!
Mavi Nefes Solunur, Seçilmiş Yalnızlıkta;