Ben seni acılarından tanırım kadınım,
Dudağının kenarındaki gülümsemeden.
Nükleer gülleri açtırır kalbimde.
Yüzünde yeni kıtalar keşfederim her görüşümde,
Gülüşlerin Fırat olur içime içime akar.
Biliyorum yad ellerdesin.
Belki çok iyi bakıyordur sana.
Hiç merak etmemem gerektiği kadar.
Huzur içindesindir kim bilir?
Yine de seni düşünmekte yüreğim.
Belki üstün açık kalmıştır.
Az sevmeyi bilmem ki ben.
Sevdim mi şiir gibi severim.
Sonra aşk olur.
Bilmezsin...
Sonra özlerim.
Sonra beklerim.
Dağlarıma bahar gelmez.
Halım nice yarım bilmez.
Düştüm bir aşk belasına.
Gözlerime uyku girmez.
Gönül tahtım viran oldu.
Ruhu duygu yüklü kadın.
En uzak çöllere dök yükünü.
Belki vaha olur,
Kadın bereketinle...
Belki duygu denizinde,
Seninle el ele...
Yüzünde bir keder var.
Gözüne kim baktı yar.
Göğsün daralmış,
Yüreğin zorlanmış.
Sana kim etti intizar?
Hangi kırılası el değdi eline?
Rojem;
Gökyüzüne adını büyük harflerle yazasım var.
Göğe Bakma Durağından bir ömür bakmak için...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!