Mesut Sav Şiirleri - Şair Mesut Sav

Maziye gömdüm yalan aşkını.
Dindirdim gözümden akan yaşımı.
Anılarda bıraktım o bakışını.
Gidiyorum sevgilim ayrıldık işte.
Büyülü masalmış aşk yokmuş işte.

Size gökyüzünü hediye edeceğim Bayım,
Bolca yıldızlı aferinler...
Bir de öldürdüğünüz aşkın suretini almalısınız,
Aslı bende kalsın...

Ben ateistim dedi kadın.
Bana ne dedi adam.
Allah ile kulun arasına girecek değilim.

Rojem;
Akşamın ışıkları düşmüş yüzüne,
Hani gökte olsan Ay derdim...

Aycan bahtım karalı.
Seni sevdim Zara'lı.
Keşke sevmez olaydım.
Şimdi gönlüm yaralı.

Aycan sana dargınım.

Bir kibrit çöpünden,
Mavi denizlerin ötesinden.
Gelse de bize ölüm bir bir.
Kardeşçe yaşamak gibi,
Sevdamız vardır bizim.
Şiirler gibi ölmeyen...

Belki de bir yerlerde şiirler okunur ardımdan.
Güneş gülümser yarınlara...

Rojem;
Gecemi aydınlatan ay ışığım,
Yakamozdan baharlar açtırdın kalbime...

Asmanın yaprağından,
Sarma yaparlar sarma.
Topri seni seviyorum,
Başka bedeni sarma.
Topri seni seviyorum,
Benden uzakta kalma.

Ben şiir yazmıyorum.
Şair olduğum da koca bir yalan.
Sadece ayna tutuyorum yüreklerinize.
Siz kendinizi görüyorsunuz.
O alkışlar size.