Mesut Öztürk Şiirleri - Şair Mesut Öztürk

Güneş doğarken anlatmaya başlasam,
gün batımına kadar sızlansam
Sitemler etsem beddualar okusam
derdi anlatmaya yetmez ki zaman.

Haftalarca durmasam herzaman yazsam

Anlayamazdı kimse gönlümdeki yarayı,
Özlemiştim anayı babayı, ana vatanı
Geride kaldı ben çevirdim bu sayfayı.

Bağırmak istiyorum haykırırcasına,
Oynamak istiyorum çocukcasına,

Bombalar patlıyor, çocuklar ölüyor,
Raketler uçuyor, analar ağlıyor,
Yaralanan gaziler, yürekler dağlıyor,
Düşman silah donanmış, Kendinize gelin.

Yetim olan yavrular, Dul kalan kadınlar,

Şiirler yazdım yıllarca usanmadan,Ya konusu yanlızlık yada hasret kokan,Birşeyler karaladım yılmadan,Ya açlığı yada fakirliliği anlatan,
Konular aradım hiç durmadan,Ya mazlumu buldum yada garipti karşımda duranŞiirler yazdım yine de depresyonu anlatan,Ya ölümdü yada terkedilişti okunan.
Peki ya ne değişti onca yazıdan? Zengin yine zengin, fakirse hep ağlayan,Peki ya ne anlaşıldı konudan? Zalim yine zalim, mazlumsa garip olan.
Şiirler yazıyorum hala sıladan,Maalesef konular oldu sıradan,Şunu unutmayalım, zamanı gelince Yaradan,Herşeyin hesabını soracak bekle gelecek o zaman.

Selamun Aleyküm diyerek gelene,
Toplumda sevgi saygı gösterene,
Büyük küçük demeden hatır bilene,
Gönlümüzü versek bile inan az gelir.

Fakirlere yardımı görev bilene,

Hakkım varsa sana haramdır.
Acıyan şey yüreğimdeki yaramdır.
Senin sevgin baştan sona yalandır.
Adi olan sende tamah bulandır!

Merhametin olsa yavrun ağlamaz.

Bir kalbim vardı,
candan seven,
Onu taşa çevirdiler....
Bir gönlüm vardı.
dostluğu bilen,
Onu yakıp kül ettiler....

Biliyorum şimdi sen, onu düşünüyorsun,
O sana çok uzak, bunu iyi biliyorsun,
Kendine soruyor ve neden hep ben diyorsun?
Ama şuna inan onun tarafından seviliyorsun,

Hey tatlılar tatlısı, o seni seviyor,

Sokak cocuklarinin yerine koyalim kendimizi. Ben öyle yaptim.

Üçüncü kez ev taşıyorum bugünlerde
Yeni bir hayata başlama umuduyla.
Ne yardım ne de teklif edenim var.
Belki birgün sorarlar umudu ise hayal.

Anası varken, ana sıcaklığını özleyen ben,
Babası varken, yetimliğin acısını çeken ben
Kardeşleri varken, Dünyada yanlız kalan ben.

Sevgilisi varken, sevmeyi, sevilmeyi, arayan ben.
Yavruları varken, Evlatlarım tiye ağlayan ben.