Takvimlerden ömrüme süzülen ilkbahar olsa da,
Sonbahar yaprakları üzerinde yatıyor kırılan kalbim,
Dallarım kurumuş, elim kolum kırık ve havam kapalı
Görmüyorsun ve bilmiyorsun ama bu bahar iyi değilim sevgilim…
Yemyeşil yonca tarlaları yok bu bahar ruhumda,
Özledim…
Yalan söylemeyeceğim,
Özledim gözlerinin ruhumdaki aksini,
Ellerinin yüreğimi ısıtmasını
Ve saçlarının zihnimi okşamasını
Her şey yolunda, her şey iyi,
Ben iyiyim,
Yoksa ölecek miyim neyim?
Ölümün iyiliğimi iyiliğim?
Serseri bir kurşun parçalayacak mı atar damarımı?
Aradım insanlığı dört bir yanda,
Nice insan gördüm sözlü beyanda,
Herkesin insanlığı aşikar ayanda,
Bulamadım kendime bir dost dünyada.
Kimi kusur arar görmez gözleri,
Nedir bu çağcıllarımızdaki moda; köleliğe öykünüşün temeli,
Özgürlük ve bağımsızlık değil midir ki insanlığın hakiki emeli?
Ya cehalet ya ihanet olmalı bu kötü işin temelinde de elbet,
Bu ne kötü bir arzu ki doğuruyor durmaksızın kin ve nefret.
Dokunma ellerime,
Ellerim ellerin için titriyor olsa bile.
Dokunma sakın yüreğime,
Yüreğim yüreğine hasret,
Yüreğim yüreğin için çarpıyor diye.
Toprağımın kokusu rüyalarımda cennetim,
Koyu, gri şehirler sizin olsun,
Yemyeşil kırlarda rengarenk çiçekler benim.
Bir derenin sularıyla aklansın bedenim,
Yemyeşil kavak ağaçları,
Çiçeklerimin kokusu
Hangi siyasi yaklaşım anlatabilir,
Kardeşlerin uzaklaşmasını birbirinden,
Uzlaşamamasını aynı topraklarda?
Hangi büyük lider,
Hangi afili sözlerle açıklayabilir,
Kardeşin kardeşi öldürmesini,
Çığlık çığlığa düşünüyorum ömrü,
Zavallı ömrü,
Ömrün sonundaki ölümü,
Avazım çıktığı kadar düşünüyorum.
Hiçbir yere sığdıramadığım ellerim
Kulaklarım kendi çığlığımda yitirdi işitme yetisini,
Çığlık çığlığa yaşanan bir ömrün sessiz sedasız neferi;
Bedenim…
Bedenim, yerçekiminin esaretinde müebbet;
Ruhum…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!