Mesut Berk Şiirleri - Şair Mesut Berk

Yılları tükettim içimde,
Aşkınla tükendikçe.
Aşkınla sussa da
Nicedir kalbim.
Hiç susmak bilmedi kalemim.
Denizleri mürekkep,

Denizlerin kıyıya sürüklendiği gibi
Ardınca sürüklüyor, saçların beni.
Bir ferahlık doluyor inceden ince,
Sen gelip de girdiğinde kalbime.

Nefesin ki hayat vaat ediyor,

Kaç saat oldu biz ayrılalı!
Kaç yağmur yağdı bizden sonra,
Kaç kez ufuklar kızıla boyandı,
Biraz zaman ver düşüneyim demiştin,
Ben ki sensiz bir anı bile düşünemezken.
Hem senle zaman nasıl geçerdi hiç bilmezdim!

Aynı denizde kesişse de gözlerimiz,
Ayrılıktı bizim hikayemiz.
Aynı yağmuru yürürken,
Aynı şemsiyenin altında,
Kavuşmazdı ellerimiz!
Çünkü kıyamazdım ellerini tutmaya,

Bir çocuğun gözlerinde gördüm seni,
bir keşişin sözlerinde,
Bir kuşun kanat çırpışı gibi,
delice çarpan yüreğimde,
Sen, sen son hızla kaçırırken ellerimden kendini,
Ben, koştum yakaladım seni,

Bir güneş olsaydım bir an,
Yeterdi inan.
İşte bir tek o zaman,
Bütün dünyan benim etrafımda dönerdi.
Ben seni seyrederdim o zaman,
Sen de bende güneşi.

Bir yağmur damlası,
Rüzgarın kucağında,
Düşüyor toprağa,
Kayboluyor.

Hani sabahıydın gecelerimin?
Hani güneşimdin, şimdi neredesin?
Buz kesiyor yokluğunla bedenim,
Bir korku doluyor şu yüreğime,
Soğuğu yokluyor sanki ölümün,
Bir nefes kalmış sanki ölüme,

Bugün hava ne güzel bak!
Açık bırak gönül pencereni.
Neden ağlıyorsun bu denli,
Söyle, neden?
Soldurma yüzündeki güneşi!
Kim yaraladı ki yüreğini?

Gözlerim ufukla buluştuğu an,
Uzak bir hayale yol alıyorum.
Bir yer düşünüyorum sadece,
Hiç kimsenin varamadığı,
Düşlerle sınırsız, öteler ötesi,
Bir yer ki aşkımızın doruğunda!