Hiçbir şiir anlatamıyorsa bana seni,
Hiçbir şarkıda bulamıyorsam yerini,
Ve hiçbir rüzgar taşımıyorsa senin kokunu,
Hala anlayamamışsındır, seni nasıl sevdiğimi
Oysa ben onlarda seni bulmadım,
Bir parça olsun, bir parça seni!
Bugün ne istersen iste kabulüm,
Yeter ki kalmasın kalbinde hüzün!
Ne dilersen dile kırılmaz gönlüm,
Dünyamı yık eğer istersen!
İşte ben, iste sen!
Yeter ki iste.
Neden uğramıyorsun artık düşlerime?
Sen değil de neden yıldızlar kapıyor gözlerimi?
Neden göremiyorum, gül teninde ruhunu?
Senin aşkından başka bir şey göremiyorken.
Neden mi seni sevdim!
Peki sen söyle bakalım!
Hayat neden sonu olacağını bile bile,
Her defasında ölüme bir şans daha tanıyor.
Bahar, bahar neden kışa gebeydi ?
Güneş neden yağmursuz kalamadı?
Ne oldu da uykunu böldün?
Halbuki dün yatağına uzanmış bir güldün.
Yağmur mu düştü pencerene şıp diye,
Rüzgar mı dokundu o masum tenine?
Yastığın yaslanmadı mı sana dost diye?
Yorgan kısa mı geldi düşlerini örtmeye?
Nerde miyim?
Rüzgarın saçlarını savurduğu yönde,
Belki rüzgarın senden çaldığı:
O bir tek tel saçı alabilirim diye.
Baktığında gözlerindeki o dipsiz uçurumlarda,
Ne yağmur ol ne bulut,
Güneş ol, ol hep umut!
Yaprağı hiç düşünme,
Dallardan ırak.
Gül ol bahçemde kokun
Rüzgara bırak !
Üşüyorum, duyduğumda hasretini,
Bir hüzün çöker şu yüreğime ,
Karanlıklar örterken üzerimi.
Sen yoksun yine, ama niye?
Sayıklarken ismini.
Sağnak bir yağmurdu artık gözlerim,
Ömrüme baharla geldiğinde.
Nice tufanlar kaldırdı bu gönül,
Nice tufanlar aşkın deryasında!
Kıyısında sen vardın diye.
Şimdi azad ediyorum,
Rüya
Bir gün sabah olsa birden uyansam,
Her nefeste aşkını, içimde duysam.
Yüzünde parlayan güneşi görsem,
Elimden tutup da aşka kaldırsan.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!