Meryem Keskin Şiirleri - Şair Meryem Keskin

Bu gece yine, sen geldin aklıma.
Kalbimi dinmeyen hasretin sardı.
Ay, kibirle baktı, güldü halime,
Yıldızlar benim gibi, gölgede kaldı.
Yalnızlık hükmederken gecelerime,
Ben yine diz çöktüm,

Gecenin koynundan yıldız topladım
Yârin yollarına sererim yine.
Bulutları pembe morla kapladım
Altından çiçekler dererim yine.

Bazen hayat solup gider gül gibi

Gecenin bir yarısı, aklıma geldin yine.
Bir kahve eşliğinde, sigara yaktım.
Resimleri mektupları, masaya döktüm.
Hasret ateşinde, kendimi yaktım.
Yağan yağmurun sesi, yalnızlığın melodisi,
Gibi tırmalıyordu kulağımı.

Huzur yok gecelerde sabahlarım olmuyor,
Sürgülü pencereler kabuslar kaybolmuyor.
Ya-Rab senden başkası kederimi bilmiyor,
Duyulur belki sesim ağaran tan yerinde.
El açtım secde ettim sabahın seherinde!

Taşmışsa Türk’ün sabrı karşısında durulmaz.
Kurt verdiyse kararı çakallara sorulmaz
Bizden olmayanlara yurt emanet verilmez
İman ile yürürüz rehberimiz kur-an-dır
Geliyor koç yiğitler hedefimiz Turan’dır.

Aşkın, esir almış, bak yüreğimi
Günbegün tüketir yaralar beni
Sevdanın zehriyle yak yüreğimi
Açtığın bu dertler paralar beni.

Gözlerim bir pınar yâr çağlar oldum

Ben sadece seni sevdim.

Hayatıma, kimsenin girmesine,
İzin vermedim.
Kimse okşamasın saçlarımı.
Bakmasın gözlerime.
Dokunmasın yüzüme senin gibi!

Demek gidiyorsun, öyle mi?
Git ardına bile bakma.
Sensiz de yaşarım ben unutma.
Madem ki gidiyorsun benden çok uzaklara.
Bendeki seni alda öyle git.
Kalbimdeki bu dayanılmaz acıyı,

Bir sevda türküsü söyler dalları,
Sayısız meyveler sunurlar bize.
Rızıksız bırakmaz Allah kulları,
Toprak ana olur can katar size.

Bayırda açar mış Nergisle çiğdem,

Artık sana ne iyi gecelerim,
Nede günaydınlarım kaldı.
Mazinin tozlu sayfalarında bıraktım seni.
Ağır aksak, öksürüklü bir direnişti,
Benimkisi.
Zamana yenik düşen, aminsiz bir duanın,