Meryem Keskin Şiirleri - Şair Meryem Keskin

Eğlen hele sevdiğim, sana diyeceğim var,
Ömür son baharında, saçlarıma yağdı kar.
Yüreğinde bana yer, var mı acep nazlı yâr,
Eğer müsaden varsa, gönlün çalmaya geldim.
Derdi çekip sinenden, derman olmaya geldim.

Görmüyor musun sen, ne hallerdeyim
Döktüğüm göz yaşım, dert olsun sana
Yanıyor yüreğim, bak çöllerdeyim
Virane gönüller yurt olsun sana.
Kapanmaz yaralar, şart olsun sana

Nedir bu feryadın nedir bu ahın?
Bir vefasız için dile mi düştün?
Karanlık geceden çıkıp sabahın,
Çiğ tanesi gibi güle mi düştün?
Bir vefasız için dile mi düştün?

Niyaz ettim durdum, sabaha kadar,
Seven var mı seni, sevdiğim kadar.
Zor olan ne varki, yokluğun kadar,
Yüreğim kurudu, çöl diyemedim.
Tutuldu dillerim, gel diyemedim.

Koskoca bir yılı daha geride bıraktım.
Hayatımda artısı ve eksisi olan, bir sürü insan,
Ve bir sürü olay.
Yeni dostlar tanıdım.
Dost bildiklerim den ayrıldım.....

Yaslandım duvara öylece kaldım,
Şöyle bir geçmişi andım bu gece.
Kapattım gözümü maziye daldım,
Bir of… çektim içten yandım bu gece.

Yüreğim yaslı bak gözlerim yorgun,

Dinle beni ey dost sen hiç defalarca,
Aynı yerden vuruldunmu?
Derin acılarla yoğruldumu yüreğin?
Şu yanan ateşin alevleri gibi,
Harlanıp yandı mı yüreğin?

Dün gece dostlarla seni konuştuk:
Sohbetin konusu, ayrılık oldu:
Unuttum dedim, unuttum ben o zalimi:
Adını anmam birdaha, gömdüm maziye:
Söylerken bile, gözlerim doldu:

Biliyorum yorgunsun.
Dinlenmek istiyor göz kapakların.
Ahların var yüreğinde biriktirdiğin.
Duaların var, sabahın seher inde,
Avuç içlerine serpiştirdiğin!

Nicedir yurdumdan, uzak kaldım ben,
Anlatırım, anlamazlar halimden.
Ağla ağla, gözlerimden oldum ben,
Anlatırım, anlamazlar halimden.
Hasret türküleri, düşmez dilimden!