Meral Meri Şiirleri - Şair Meral Meri

Ah be dünya!
Bu tatlı uyku kadar bile değerin yok.
Şimdi sana ne zirveden-zirve gibi bakabilirim,
Ne de yerden-yer gibi.

Ah be dünya!

Benim aklım sen de
Seninki nerde,merak ediyorum?

Ben ağlıyorum
Kendimde değilim...

Sen de başını alıp kaçacaksın belki-
Belki o başı unutup,
O ayakları unutup,
Gideceksin.
Ama yine de ne yaparsan yap
Yüreğini geride bırakıp

Gelemem ki kendime;
Rüzgarlar,sisler,yağmurlar,güneş,
Ve bulutlar; açıp örtmüyorsa canımı...
O zaman içime ait değil bu kırık dallar,
Bu lal gibi diller,bu kusurlar,
Ait değil gibi yaşamlar,değil bana ait o zaman bu canlar;

Çoğunluğun ,gürültünün ve sisin içinde durdum...
Bir gün, iki gün ,üç gün.
Belki de çoğunlukla bu kısıma aittim ben.
Vadiye bir türlü inemedim belki-
Belki de indim ...
Haber verilmedi bana.

Herkesin bildiği kendine kalırsa... iyiler de yalnız kötüler de yalnız kalırdı...

'Yaşam, gerçekten tekrarı olmayan bir kumardır; kalemi var ama silgisi yoktur...'

'Ne diyecektik seninle biz hayata:
Biz hayata hatadan öte o bir mucizeydi diyecektik,tutunmaktan vazgeçip...'

Ağaçlar insanlar gibidir giyinir ve soyunur;
Bazı ağaçlar ise hiç soyunmaz hiç giyinmez,
Tıpkı cennet ve cehhenm gibi.

Şimdi çoğaldık işte...
Hâlbuki dün ne azdık...
Sahi nerden çıktınız?
Hem de ansızın karanlıktan.
Biz hep oradaydık,
Orda...