Meral Meri Şiirleri - Şair Meral Meri

Hala tükenmemiş sevgilerim var insanlara
Ait değilim ben de bu yüzden,herkes gibi dağınık.
Lambalarım vardır; açık mavi ışıklar saçar
İnsanların umutlarına...
Tahrip olmuş kalıntılarla yaşadım hep,
Ayrılıklarla,

Önce kalbimi ısıtana bir baktım
Sonra kalbimi çalıştırana
Hamd,ikisinin arasına beni kavuşturanaydı...

Hani gitmeyenlerden
olacaktı ömrünün
en mavisi?

Hani biz kovulan,
sürgün

Öylece bir gündü
Sıradan,sakin bol ilhamlı
Bir gün.

Tutunmak için önce bir gemi
Sonra bir hayal gerekiyordu

"Hayal kurmak çoğalan bir eylemdir; Onlar sizi azaltmadığı gibi, kırmaz da."

Biriken nedir ey hayat,
Bak bir sağına soluna ortada kimsecikler yok!
Şöyle pencerenden az salınıpta yaklaşınca bir parça ben oluyorsun
Oh ne güzel!
Bir başka sen oluyorsun.
Bir bilsen ne kadar da güzelleşiyorsun o zaman!

İçi giysi dolu dükkan gibi mi boşaltmalı insan içini birine..?
Ya da yiyeceklerle dolu bir süpermarket gibi mi..?
Onlara bize gelmeleri için izin veririz, ama hepsi de alacaklarını alıp gidiyorlardı değil mi?
Tıpkı hayatlarımıza gelip bizi biz yapan şeyleri alıp gitmeleri gibi!
Velhasıl anlatmalı insan içini birine,bir kalem kadar mı olmaz insan bir başka kalbe?
Ya da bir kâğıt kadar mı güçsüz kaldık birbirimize?

Onun gibileri nasıl anlatmalı bilemiyorum;
Tüm gücünle yaralanmamış gibi yaparak,aslında yaralandığını bilerek
Ve güçlü olduğunda yanında -olmadığında ise,giderek
Ve her iki yolun sonunda da bir mutluluk bularak,
Sizce onun gibilerin -bizim gibileri anlaması mümkün müdür?

Fırtınanın içinde bir gemi -geminin içinde bir sevgi,sevginin içinde ait olma isteğini düşünelim.
Niçin fırtınanın içinde gemi,geminin içinde neden sevgi,sevginin içinde ait olacak mı, olanlar mı,olan mı olmalıydı? diye düşünelim...
Ana iki düşünceyi ele alalım; fırtına ve ait olma.
Her insanın yaşamı boyunca binlerce,belki daha fazla fırtınası olur...
Her insanın ait olma hali ve ait olacakları olur...
Madem ki,fırtına binlerce,belki daha fazla,niçin gemi bir tanecikken ait olma hali bir tanecik olsun? diye düşünelim...

Çoğunluğun ,gürültünün ve sisin içinde durdum...
Bir gün, iki gün ,üç gün.
Belki de çoğunlukla bu kısıma aittim ben.
Vadiye bir türlü inemedim belki-
Belki de indim ...
Haber verilmedi bana.