Meral Meri Şiirleri - Şair Meral Meri

Rüzgârı seven bitkiler gibiyim...
Denizi seven,ondan ayrılamayan,ona sarılan martılar gibi.
Uzaklara alışamayan ona durup durup bakan,ama asla dolmayan bir kalp gibiyim.
Ben biraz rüzgara bitki,ben biraz denize fener ben biraz uzaklara ait gibiyim...

Önce bir şeyin değişmesi lazımdı;
Aşık olmanın,aşık kalmanın...
Sen oradaydın,aşık kalan
Ben burada,aşık olan
Değişmesi lazımdı önce olanın...

"Seni sevdiğim için dünya geliş,dünya geniş,dünya edep,dünya aşk,dünya yol,kapı ve giriş.
Dünya ölümlü ama dünya dirilmek,kalmak ve gitmekti herkes gibi.
Ve seni sevdiğim için dünya oyunbozandı...
Ama nefes alabildiğim yegâne bir dünyamdın diyebilmekti gerçekten seni sevmek..."

Hiçbir şey olmadığında...ben sadece seni seviyorum.?
Bunca şeyin dışına çıkıp ve denizin durulması gibi seni seviyorum.
Keşke parçalanmak diye bir ayrılık olmasa;
Sevmek daha kolay, daha ağır gelirdi o zaman.
Soyunurduk kendimizden çıkıp gökyüzü parçalanırken.

Şimdi insan bilmiyor; sevdiklerini sandıklarıyla yaşayamadıkları sözde mutlulukları ve
karşılıklı değerleri.
Kimse hiç kimse çalmadığına göre,bu mutluluk nasıl bir şeydi?
Siz yaşamınız boyunca seviyor keza seviliyorsunuz,bu güzel!
Gerçek ise daha güzel olmalı mutlaka...
Ancak onu aramak için önce kendinizi kocaman boş bir arazide görmelisiniz,

Tüm duygularımla seni sevmenin ne demek olduğunu hissediyorum!
Ve bu durumda acı çekmemek büyük bir ahmaklık olurdu.
Ama büyük bir kayıp değil.

Ne kaldı elimden geriye;
İki mezarlık şekeri,biri pembe biri sarıyken...
Kaldı elimde hayır duaları,hayırsızları çağırırken!
Kaldı kaldı,elimde kırık bir küp,şerefsizi öldürürken...
Kaldı kaldı,elimde gülen bir dedenin ninnisi,
Küçük pres yerleri öperken.

Sen de iyi dayandın...
Yanıma yakışan zaferlerin vardı,
Şimdi kazanç meydanından uzaklaştık.

Şimdi ne bayram, ne yas
Ne gece, ne gündüz,

Bir gece elim elinden tutmuştu
Rengârenk ışıkların kucağında
Hatırlarsın, eteğim uçuşurdu
Deniz kokusunu alınca koynuna
Pervane olurdu kalbim sana
Anımsarsın, eteğim uçuşurdu...

Belki de ben 'Unutmayacağım bunu! ' dediğim şeylere
Oldukça yabancıyımdır da
Bundan dolayı sanki her şey başıma gelmiş de gelebilir de gibi, yaşamı ta içine almış da
Ondan sana uzağımdır.
Olamaz mı?
Bunu hiç düşündün mü?