Meral Meri Şiirleri - Şair Meral Meri

Ne olacak bilmem
Bu direniş hallerimiz
Keza güvercinlerimiz
Hiçbir şeye dokunmadık biz
Ölüme bile
Genede kirlendik...

Kulağına fısıldar aşk hırsızı
Yetinmeyi bilmeyen,gaddar bir dilenci
Vadinin diğer bir ucunda
İncir ağacı içinde,küçüktür onun evi
Biraz hassas,biraz içine kapanık
Gizli bir pencere ardında ejderhadır o

Misafire miras ne gerek
Bereketi hak ise
Sofrana şarap ne gerek
Helalin cesaret ise

Öpmek
seni ve sensizliği
düşünüyorum da
hiç bu kadar anlamlı
ve anlaşılır olmamıştı
seni

Biraz hüzne batalım canım dostum,
Kederlenelim beraberce.
Uzun uzun gecelerimize yarenlik edelim azcık-
Azcık da akşam sefasına gülümseme konduralım.
Canımız ciğerimiz dostları -düşmanları analım.
Düşünelim-gülüşelim-ağlaşalım azcık dostum-

Saçınızın rengiyle,özel yaşantınızla bakmayın hayata.
O kadar basit yaşamayın,basit düşünmeyin!
Doya doya acı çekin,ve doya doya sevin,sevilin!
Saygı başka türlü gelmez,sevgi başka türlü yerleşmez o kalbe!

Ey alemlerin Rabbi Yüce GAFFAR C.C
Halimize merhamet eyle!
Sen uyandır kalpleri,hatırlat kendini bize.
Geldiğimiz gibi dönelim yüceliğine.

Yaşıyoruz arkadaş;
Tütsülerin dumanında,
Fırtınanın savurduğu su tanelerinde,
Annelerin ninnilerinde,
Ve babaların o muazzam vazgeçilmez dualarında;
Saklanmaksızın yaşıyoruz

Biz mutlu oyun çocukları
Biz mutlu okul çocukları
Biz mutlu aile çocukları
Dünyanın üzülen tüm çocuklarını asla unutmayız
Onları sevincimize ortak ederiz
Oyuncaklarımızı verir

Lastik tekerlekler altınca tüm çıplaklığım öldürülüyordu
Bankta unutulmuş günlük gazeteye tabi idim
O sarıp sarmalayacaktı unutulmuş bir köşede eriyen kanlarımı.
Nasıl da buzlarından tek tek ayrılıp haykırıyordu"Ölüyoruz! "diye.
Hemen yanıbaşımda bir kavak ağacının çıplak dalları arasına sıkışmış
Sonbahardan kalan tek bir yaprağın rüzgarın cazibesine aldanıp düşmesi gibi