Sen gidince hayat durdu sandım
Camdan bakıp günlerce ağladım
Yataklara, yorganlara düştüm
Gülüm sensizliğe zor dayandım
Bir daha dönmeyeceksin sandım
Çok geç tanıdım seni, kıvırcık saçlım
Keşke gelseydin, ömrümün baharında
Her gün gezdirirdim seni, diyar diyar
Aşk dolu gönlümün, yeşil kırlarında
Yaşıyorum kara kışı, iliğimde
Saklasa da endamını, siyah perde
Cam kenarından, gördüm güzel yüzünü
O güzelliğin düşürdü, beni derde
Getirdi, kara gözlerime hüzünü
Bende küstüm, sonsuza dek talihime
Sevgini kalbimde taşımayı,
Sevdanı gönlümde yaşamayı…
Çok istiyorum şu saçlarını,
Tatlım ellerimle okşamayı…
Seninle şu kırlarda koşmayı,
Günler sonra, bir evde adım anılmış
Sen deliye dönmüşsün, hayıflanmışsın
Öfkeden, o güzelim yüzün kararmış
Masayı kırasıya, yumruklamışsın
Hiç böyle, vefasız bilmezdim ben seni
Gönül tahtımdasın biriciğim
Seni ömür boyu seveceğim
Aşığım gözlerinin rengine
Ben ömrümü sana vereceğim
Senin tek sevdiğin olacağım
Seninle el ele tutuşmayı,
Şu kırlarda dolaşıp koşmayı,
Özledim aşkım akşam seninle
Güneşin batışına bakmayı…
O kahkahalı gülmelerini,
Gelip hiç kapımı çalmasan da
Uzanıp yanıma yatmasan da
Ben yalnız sana aitim kar tanem
Benim ellerimi almasan da
Hani söz vermiştin gelecektin,
Saçımı okşayıp sevecektin.
Ayrı kaldığımız her gün için,
Ayrı bir öpücük verecektin.
Gelmeyişinle ızdırap verdin,
Aşkım senin sebepsiz gidişin
Acı acı elveda edişin
Çok sızı verdi şu yüreğime
Karanlığın içine girişin
Nasıl dayanırım bu acıya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!