Neden olur sanki bu gayrılık
Neden gelir kapıma ayrılık
Bir çıkış yolu yok mudur Tanrı’m
Gündüzüm bile olmuş karanlık
Seninle çimenlerde gezmeyi,
Kumsallarda el ele vermeyi,
Bir bilsen ne kadar çok özledim,
Seni çok seviyorum demeyi…
Pamuk ellerini verişini,
Bir bahar sabahı, çok erkenden kalktım
Coşkuyla yürüdüm ben, dar sokaklarda
Karşımdan gelen bir güzele, laf attım
Beni kovaladı, kocaman taşlarla
Bu hayattan, tam umudumu kesmişken
Eski tozlu, puslu defterleri açtın
Moralını bozup, gidip bensiz yattın
Bu sefer yanımdan, sebepsizce kaçtın
Bu kadar niye erkenden, havlu attın
El acele, bu kararı niye aldın
Beni acı sözünle küstürdün,
Yüreğime ateşi düşürdün.
Gülüm beni çıra gibi yakıp,
Başımdan dumanları tüttürdün.
Hep hatıralara bakıyorum,
Her gün, her an yaslı yaşıyorum.
Mazimiz aklıma geldiği gün,
Gidip tenhalarda ağlıyorum.
İçimden isyanlar ediyorum,
Gözlerimde süslü hayalin var,
Sevgilim, beni bir kerecik sar!
Kırma masumane isteğimi,
Bir gün de ol bana vefalı yâr!
Çaresiz yaşarım sensiz inan,
Benim canım, biricik sevgilim
Seninle geçti güzel günlerim
Sen nerede yaşıyorsan aşkım
İşte orasıdır benim şehrim
Kulaklarımdan gitmez hiç sesin
Gülüm ben seni unutamadım
Sensiz odamda uyuyamadım
Sen aklıma geldikçe ağladım
Gözyaşlarımı hiç tutamadın
Bir de sevgilim sen unutmasan
Sabah akşam, gülüm gülüm diye diye
Çaktırmadan dudaktan, balımı aldın
Gece gündüz, aşkım aşkım diye diye
Bu koynuma sokulup, canımı aldın
Bu günahların hiç birisi, kar kalmaz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!