Bilmediğimiz bir dile dökülüyoruz.
Susuyoruz ikimiz de.
Tıkanıyor bakmalarımızı.
İkimiz de susuyoruz.
Ne zaman yeltensek söylemeye,
kocaman bir noktaya dönüşüyor sesler.
Bilinmeyene karışıyor yazamadıklarımız.
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Yarının kaç ertesindeyiz.
Kaç duvar var aramızda.
Kaçı yıkılmaya ne zaman hazır.
Hoş bir şiir...Tebrik ve saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta