MEKTUP 5
Sevinçlere çok uzağız.Yaşadıklarımızın yanında,yakınımızdaki insanların yaşadıkları, yaşamak zorunda bırakıldıkları olumsuzluklar da hüzünlendiriyor bizi.Üzülmemize neden oluyor. Belki bu denli duyarlı olmamak gerekiyor, belki de bir parça kabullenebilmek gerekiyor. Ama şu gözümüz, yüreğimiz, şu düşüncelerimiz ve aldığımız eğitim var ya, bireysel mutluluklarımızı, sevinçlerimizi daha en başında durduruyor...engelliyor. Çünkü başkalarının acılarını, hüzünlerini görüp, duyup, bilip de (kendi içimizde bile olsa) paylaşmamayı öğretmediler bize. 13.06.1998 Menemen
(İkinci Dünya Savaşı’ nın en çetin yıllarında “Mutlu aşk yoktur” diyen Aragon ne kadar da haklıymış. Böyle bir dünyada mutlu olunabilir mi?) 16.02.2005 Kandilli
YÖNELİM
nereye varır sonumuz bilemem
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta