Uyanır uyanmaz bir sigara yakıyorum bugünlerde, bir tane daha..
Pencereden aşağı bakıyorum. Gözlerimi kaçırıyorum herkesten. Az gülüyor, az konuşuyor, çok yürüyorum. Yüzümde dayak yemiş adamın gururlu ama yorgun matlığı. Yüzümde korkunç bir kerhane odası. Yüzümde icra memurlarının o vurdum duymaz tavrı. Yüzümde en az üç orospunun çeyiz sandığı. Yüzümde bekareti bozulmamış gökyüzü.
Uzun uzun düşünüyorum. Toprakların yorgan oluşu mesela cansız bedenlere, ne garip.
Ve kuşlar.
Ve kış ayları.
Ve Türkçe bilmeyen insanlar ne garip.
Sen tüm bunlardan sonra düşüyorsun aklıma. Birden bire. Hergün.
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta