Sana, boş kovanlardan, yankılı mermi uğultuları,
Ve bulut yüklü bir Eylül'den,
Yağmur köklü çiçekler yolluyorum.
'Belleğin balçıklansın, yüreğin ayaklansın' diye,
Tut ki; kökünden sökülüp koparılmışsın,
Ya da kendi ayaklarınla,
Bir topraktan diğerine atılmışsın,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta