Aşk; bir vahiy gibi inseydi gökten,
Ve duyulsaydı, Tanrı sanrılı bir ses,
Olympus'un mistik öykünmesinden,
Sahte aşıkların türerdi birden.
Aşk, sınır tanımaz, olmaz kitabı,
Tünel kazdığımız geceydi,
Müfreze çığlıklarından sıyrılıp,
Rüzgar esiyordu..,
Sesi; bıçak gibi kesiyordu,
Kulağımda yazılı harflerin
Eylem dolu yankılarını.
Mutlu ve putlu azınlığın tiranlığı yıkılırken
İbrahim’in baltasının etrafında kümelenen insanlar görüyorum,
Nemrud’un yaktığı ateş gülle küle dönerken,
Zalimlerin beynini kemiren topal sinekler görüyorum.
Karun’un hazinesi tükeniyor günbegün,
Firavun’un sarayında sütunlar oynuyor yerinden,
Perdeleri içine kapanmış bir odanın mavi mumunda,
Ağlamaya ramak gök yüzünün biriken yağmurunda,
Söz hapsinde yaşayan bulutlu heceler sağanağı,
Bugün ağlattı, bugün ıslattı beni serin notalarla,
Perdeleri içine kapanmış bir odanın mavi mumunda.
Herkesler biraz gitti, kimseler çok kere kaldı,
Sarı, mavi, yeşil olsa da ayrı değil,
Her mum yanarken aynı ışığı verir,
Gölgelerin varlığı sanılmasın hakikattir,
Gündüzün feri en çok geceden gelir.
Sevgili bir mumsa bense bir fitil,
Şairler, çektiklerini mısralarda yakar,
Acıların tütsüsü, yanmadan hasret kokar,
Sevilenler bir ömür, yakılanlarda yaşar,
Her kalp atışı, bir çocuktur umut kadar.
Aşk, bir ileri bir geri gitmekten çok öteydi,
Bir zambakta Balzac, zehrinde Goethe'ydi.
Bazen içime kapanır, karanlıktan korkarım,
Sonra silkinip kalkarım, mavi bir mum yakarım,
Bazen omuzlarıma yaslanır, hüngür hüngür ağlarım,
Sonra ellerimle okşar, saçlarımı tararım.
Bazen bir eşik olur, çığlıklar atarım,
Kaç asırlık rüya bu, değil ki yeni,
Derin hülyalara daldırdın beni,
Hırçın suya mutedil gölgeni,
Asi bir Işık gibi vurduğun yeter!
Bir od düştü bağrıma, bekler gelmeni,
Vurulduysak, bakma, deli gönül birine
Kapılıp kalmadık ya, yağmurlarla seline,
İçe döküp yaşın, dönüp sevda çölüne,
Leyla'yı sorarız, her seherin yeline.
Sarıldıysak sımsıkı, kemer gibi beline,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!