Mehmet Yılmaz Şiirleri - Şair Mehmet Yılmaz

Sende asktan da öte bir sey vardı,
Ve ben Adını koyamıyordum.
Öyle sessiz.öyle sakin geldin ki,
Bu gizemin korkutuyordu beni.
Ben ki laf ebesi,laf cambazı,
Seni tarif edemiyordum,seni çözemiyordum.

Icimde esaret hayati yasayan tek sey sevgimdi.
Kurtulmayi asla becerememisti.
Yapamadiklari tek sey icimdekileri öldürmekti.
Karsima cikan engellerin tek amaci beni yok etmekti...

Zordu hayat, cok zordu.

Farkinda misin rüzgarin seni nasil savurdugunun?
Dua et yagmur baslamasin,
Hele doluya hic dayanamazsin,
Günesi kovduktan sonra.

Farkinda misin hayatin seni nasil sorguladiginin?

Bendeki seni avuttum icimde.
Gitmek istedim gidemedim.
Sende kacmadin yüregimden, kaldin oracikta sessizce.
Basini yere egip,bana masum masum bakman yüregimi yakardi.
Tuttum elinden, sarildim sana doyasiya.
Gözlerimi gördüm sende.

Kayip bir adim var bu sahte sehirde
Simdi onu ariyorum sessizce.
Ama umutsuzum,
Cünkü, yelkovanla akrebin iliskisine benziyor arayisim.
Ben ariyorum o kaciyor.
Ben, benden kaciyor,

Aski her zamankinden daha cok istiyorum,
Sevilmeyi ne cok özlemisim,
Kederlenmeyi, hüzünlenmeyi ne kadar özlemisim,
Hatta aglamayi bile...

Burda adini koyamadigim cok sey vardi,

Askı dolu dolu yasamak varken,
Zamanın arkasına sığınıyorsun.

Sen gerceklerden uzak duruyorsun,
Yalan bir dünyanın içinde tek gercek olan bir sey varsa
O da sana olan askımdı

Sevmenin bedeli vardir sevgili bilir misin?
Bilmezsin ne bildin ki bu sevdaya dair?
O kadar sey ögrendin ki benden,
Hangisini koydun önüme?
Aynan olmadim mi sende?
Bakmadin mi doyasiya bana?

Senin adını şiir koymustum,
Seni beyaz sayfalarıma sürmüştüm.
Şiirdin sen Sevgili...

Seni şiir yapmıstım...
Ama bilemedin

Beni sasirtan kaderimi degistiren o kücük kalabaliga baktim.
Her birinin sesini duyabiliyordum.
Güvenimin, inancimin bittigi o orta noktada duruyorlardi.
Kimileri hayat derdi oraya.
Hayattan elimizde kalan sadece kuru bir kalabalik miydi?
Seslerini duydugum ama göremedigim.