Mehmet Yılmaz Şiirleri - Şair Mehmet Yılmaz

Gece Sessiz ve durgundu...

Önce geceye ayak uydurmak istedim...

O durgunlugu o sakinliği bir an bende yasamak istedim..

Yıllar o kadar cabuk geçiyor ki,
Asla silinmeyecek biliyorum o tokatın izi,
Lanet olsun duygularıma hala seviyorum seni
Çoktan unutmuşsundur belki beni,
Ama beklemiştim bana geri dönmeni.

Güneş ile birlikte doğar, yagmurla birlikte ağlar, sonbaharla birlikte dökülürüm.
Bazen yıldız gibi kaydığımda olur.
Günes gibi battığım,
sonbaharla birlikte kıtırdadığımda olur.
Bahara hep özlem duyarım
Bahar gelsede gitsede hiç anlamam

Artik aska planli bir sekilde gitmeliyim,
Ask icin düsündüklerim,
Her zamankinden farkli olmali...
Siradanlik bendeki aski yipratmamali.

Aski felsefi gibi yorumlayip,

Hayati anlatmak icin,

Yasamam gerekli...

................

Bazen bitti deyip,
sarkilar söyleyip, kahkahalar atip
ve üzerine bir sigara daha yakip,
kendimi kandirdigim cok oldu...
Her seferinde senin dalgan vuruyordu kiyilarima,
her seferinde geminin kaptani sen oluyordun

Ben senin ne durumda oldugunu cok iyi biliyorum,
Kimse seni, benim anladigim kadar anlamayamaz,
Yasadiklarinin icinde bir parcada ben vardim aslinda,
Uzaktan bakiyordum sadece,ama o kadar yakindin ki,
Yagmurun buralara akdar geliyordu,
Damlalarin hele damlalarin yok mu?

Umudumu yitirdim bu limanda.
Geriye kalan son biletim,
Sevgiydi.
Onuda kaybettim.
Belkide hic umudum olmayacak.
Geride kalan sadece,

Gercek bir sevgiyi paylastıgım bir sevgilim hic bir zaman olmadı...
Tabi ki sevdim tabi ki asık oldum.
Ama bunları tam anlamıyla yasayamadım.
Bir yerde koptu ''o ask'' büyümeden...
Hani derler ya ''Tadı damagımda kaldı''benimkisde bu mecaz-i sözcüklerle örtüsüyordu...

zaman hayatın içindedir.
hayat dediğin bos bir tarih olur kaybolursun içinde
ama farkına varamazsın
Bir olustur cünkü.
Hayat mutluluk dersin simdi,
Ama bununla sınırlı değil.