Mehmet Yılmaz Şiirleri - Şair Mehmet Yılmaz

Biri var karsimda sessiz sakin ve bir o kadar da aglamakli
Gözleri bir eser, yüregi bir altindan daha kiymetli
Mutluluk derlermis adina, o mutlulugun tek varisi,
Sözcükler onunla güzellesir, cümleler onunla dize gelir
Gözlerindeki yaslar mutlugun tek ifadesi...

Yine geldi 14 subat...
Ama ben gene sensizliğinle başbaşa kaldım.
Düşünüyorum seni arayan, sana bakan caresiz bakışlarımı,
Sana dokunamayan o bombos ellerimi,
Seni öpemeyen o dudaklarımı,
Bir bilsen nasıl içim acıyor,

Duydu mu acaba?

Duydu... Geldi kapıma actım kollarımı ona...

O kadar tatlı o kadar güzeldi.

Ben yokum aslinda o sensin. Benim orda oldugumu düsünme,
ben sadece bir suret'im karsinda..
Aldanma bana, koru kendini, hisset sevgini...
Biliyorum seni,sevgiyi en kirli yerde, en dibte aradin sen,
Simdi ben senin olmadigin yerdeyim...
Bir zamanlar düstügün cukurun icinde

Kücük Bir Sevgi...



Güzel olana hersey güzel gelir asiklara
Tipki benim gibi ben mutlu oldugum zaman baskalarinida öyle görürüm

Hani o gün beraber sulara atmistik ya yüreklerimizi,
Sirf dalgalarda bogustugumu göremeyesin diye...

Hani o gün rüzgarda savurmustuk ya saclarimizi,
Sirf benden bir seylerin uctugunu göremeyesin diye...

Seninle olmak isterdim bu gece,
sana siginmak,
gözlerine baktigimda bir ses olmak isterdim dudaklarinda.
Her kelimen ben olmaliydim, cümleler,
yüklemlerle doldurmaliydin kagit olmus yüregimi.
Gözlerin kalem derdim bir bakisinla

Bir kac damla gözyasım var benim.

Geceleri uykumu bölen kabuslarım var
Bir cocuk küskünlüğünde bölünüyor düşlerim,
Uyuyamıyorum yorgun gözlerimde sen varsın,
Bir kac damla gözyasım var benim.

Bu gece ilk defa agladim sana,
Gözyaslarim kirpiklerimin üzerinde düsmemek icin direniyor,
Gözlerimi kapatiyorum ve damlalar
Kimsesiz kaldirimlarin arasina takiliyor.
Onlarida kaybediyorum.
Sana agladim,seni kaybettim :cry:

Askın deli dolu aktıgı zamanda dogdu Mehmet,
Günes o kadar büyülüydü ki o an,
O sıcaklık hayata merhaba dediginde yüregine isliyordu.
İlerde tutkulu bir asık olacagı belliydi sanki.
Bir fidan misali yavas yavas filizleniyordu.
Sanki bir ask yolculuguna cıkıyordu