ANKARA
Okulu bilmeden Ankara’yı bildim ben
Yüzüme ışırken Ankara sabahı
Ulucanlar’da bayır bir sokakta oturduğumuz evi bildim
Zile’den sonra ikinci yurdumdu
Ben Ankara’yı sevdim ama o bana hep serin durdu
Yerler mühürlendi diye
Oyun bitti tekerlemesi söyleyip
Evlerine giren çocukları izlerken
Kirpiklerine akşamın efkârı iner
Geçim telaşı içinde insanları gördükçe
ANLIYOR MUSUN
Eşim Mediha’ya
Sana yazdığım şiirleri biliyor musun
Kâğıda dökmediğim
Mektup niyetine vermediğim postaya
Sesli okumadığım
Hazar ötesi Türkmenleri arasında
İki telli tambur çaldım
Koşuklar okudum
Bahşı dediler adıma
At bindim Asya bozkırlarında
Hanların / Hakanların yanında bulundum
AŞKI FISILDA
Sevda dediğin sır bahçesidir
Üzerinde nice şafaklar söktürür
Yorar insanı
Güzel baktırır göz bebeklerine
ASYA TOPRAKLARINDA
Dolaşırken Asya topraklarında
Türk kökenli Kumandinler’in
Akrabası Tubalar’ın
Çelkanlar’ın
Kimine rastladım kimini duydum
ATATÜRK
Haykırmaktan daha büyük suskunluğunla
Özgürlüğün toprağını uyarıp
Sürülen tarlalara
Sevgiyle serpilen
AYTMATOV’DA TANIDIK
Biz geleneği
Töreyi
Yesevi hikmetlerinden öğrendik ilkin
Bozkır kültürünü yaşarken
BABAM
Dokuz Eylül sabahı
Fahrettin Altay komutasında
Doğu yamacından İzmir’e
İlk giren süvari alayından
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!