Katar katar geçer gençliğim önümden
Heybeleri alabildiğine dolu
Saçlarımı bir yana taramışım
Ahenkle dans eder rüzgarda,uçuşur
Katar katar geçer gençliğim önümden
Sessizlik, bir derin haykırış uzaklara
Koparken çığlıklar içerinde
Dalıp gitmek en sessizine ormanın
Bir kelimede anlam bulmak çoğu kez
Hışırtısını yaprağın duymak yüreğinde
Esişini rüzgarın saçlarında
Umut kaçar gider bazen
En derininde duyarsın yalnızlığı
Uzak bir noktaya takılır gözlerin
Birilerini beklersin
Yollar getirmez hiçbir esintiyi
Duymazsın hiçbir ses
Sevginin esiri olduğun bir gün
Anahtarlarını kaybedersin
Kelepçelerinin
Demir kapılar kapandığında yüzüne
Kurtulamam sanırsın
Dört duvar arasından
Ben vazgeçtim şair olmaktan
Şiir ilhamdır
İlhamsa gözyaşından beslenir bir kadının
Kimi kez bir çocuk ağlayışıdır
Masumane...
Şiir ilhamdır
Min jî di xwast helbesta bi nivîsim bi zimanê xwe
Lê ez lal bum
Min jî di xwast vegerim ê welatê xwe
Lê ez bê welat bum
Geçiyor ömür dediğin
Akıyor zaman
Bir hayıflanma duygusu,keşkeler vahlar
Ne çok vardı oysa zamanım diyordu nefis
Kapatıp açtım gözümü
Nerde gençliğim
Çokta uzak değil yıldızlar
Bulutlar gizliyor sanki
Yoksa saklambaç mı oynamaktalar
Ebe kim
Kim söbelemekte Kuzey Yıldızı’nı
Göz kırpan hangisi aşıklara gizli gizli
Görmek istiyorsan insanların gerçek yüzünü
İyilik yap
Bir ihtiyacını gider mesela
Taktığı maskeleri çıkartmaları için insanların
Beklemezsin uzun süre
Gülücük saçan her yere, sahte yüzler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!