İmgeler yalan oldu düşlerimde
Umutları da kaybettim
Bilerek
`Gözler yalan söylemez` desede şair
Gözlerde yalan söylüyor artık
Gerçeğe inat
Ellerimden tutardı babam,
Yaşadığı acılardan uzak tutmak istercesine.
Geçmişin hüzünleri saklıydı her bakışında.
Sırtını çevirip yaşanmışlara,
Yeni umutlara yelken açma hevesi gizlenirdi dudak aralarından sızan cümlelerde.
Hep çağının ötesinde yaşamlar düşlerdi,
Platonik bir aşk benim ki
Haberin olamaz benden
Delikanlı çağımın yazgısı
Ulaşılmazdın sen
Bense ulaşmayı denedim
Her adımın
Bir martı gülüşünde saklıydı belkide
Sana özlemim
Uçsuz bucaksız denizlere aşık olan
Hırçın dalgalarda saklıydı
Gri yaşamlar düşlemiştim
Bir kaval sesi kadar hüzün dolu
Bugün bayram sabahı
Özlemler çoğalır
Ayrılık hüzün olur
Ellerinden öpesim
Annemi hatırlarım
Beyaz ince tülbenti
Bazen susmak,
Bazen hafif bir tebessüm
Yeri geldiğinde ince bir dokunuş,
Kimi zamansa
Farkında olmadan kaptırıvermek kendini,
Düşünmek
Di got bêhna sêva tê zarokek
Nizanî bû mirina bi bêhn ê
Şevitî çav, qirik, mijgûl û hemû laş
Mirovatî gelek dûr bû nebu tû kes
Ji asumanan gule baran wek baranê
Zifiri karanlık her yer
Beklemekteyim sabahı
Şafak attı,atacak
Beklenen ölümmüş meğer
Ölüm tezkeresidir müminin
Bir yanımız kanıyorken usulca
Diğer yanımızı hissetmemişiz meğer
Her tarafı kan gölü
Her taraftan inlemeler gelmekte
Daha bitmemişken Roboski'nin acısı
Ağlıyorken Ceylan'a,Uğur'a
Üzerime sinmiş tüm aykırılıklar
Ne yapsam ne etsem de
Ben benim işte
Kabullenmek gerek tüm sadeliğimle beni
Ya kabul et beni
Ben olduğum için
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!