Anılar doluşunca kafana
Hayata bir başka sarıl o an
Matem tutmaktansa her gün,her saat
Elinden bırakma hiçbir zaman
Tek silahın olan sevgini…
Umuda bir ezgidir yaşam
Bembeyaz bir kağıttır
Çizik değmemiş
Yaprak hışırtısıdır rüzgarsız olan
Gökyüzünde bir yıldızdır karanlık gecede
Ve umudu ektim yüreklere
Tohum versin diye
Anladım ki yeşerdi yüreklerde umudum
Gözlerde çiğ misali
Suya kanıyor filizlerim
Duyuyor musun sevgili
Yaktığında ateş vücudunu
Delicesine
Fark etmezsin sıcaklığını
Sendeki deli yangının
Tek bir şey söndürebilir ancak ateşini
Kor alevler içindeyken
Işığım söndü karanlık yollar
Şarkılar yalan oldu mısralar hüzün
Ilgıt ılgıt esen rüzgar dinmiyor
Kendimi unuttum çocukluğumda
Fırtınalar başladı dinmesi hayal
Gözlerinden umut fışkıran gençler gördüm
Bakışları göğü delen
Sınırsız hayallere yelken açarken düşleri
Engelleri deviriyordu azimleri
Uzaklara dalıp giden
Göğe sevdalı
Gözlerinden umut fışkıran gençler gördüm
Bakışları göğü delen
Sınırsız hayallere yelken açarken düşleri
Engelleri deviriyordu azimleri
Uzaklara dalıp giden
Göğe sevdalı
Sensiz geçen her akşam
Bir yıldızla paylaşırım yalnızlığımı
Ebediyen sensiz kaldığımı anladığımdaysa
Yıldızlara fısıldarım seni sevdiğimi
Menekşenin kokusuna benzetirdim
Her gece yalnızlığın ürpertisiyle uyanmak
Bir alışkanlık oldu bende
Senin hasretinle yaşamak
Yeni bir sancı ekliyor her gün gönlüme
Seni bulmak mümkün değil artık biliyorum
Üşüyen bir saka olmak incecik kavak dallarında,
Ruhunu ısıtmak her kar tanesi düştüğünde.
Kimi zaman dalıp gitmek uzaklara,
Beyaz bir çölde seraplar görmek vaha niyetine,
İrkilmek bir tüfek sesiyle,
Vurulan ben miyim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!