Yazamam dese de bazen
Kelimeler dökülüverir ağızdan
Cümleler soluksuz uzar gider
Manasız gelir kimisi
Kimisi anlam katar yaşanacaklara
Şimdi bütün şarkılar seni anlatıyor bana
Bütün şiirlerde senin adın var
Her ezgi ince nağmeler bırakır yüreğime
İnce bir sızı olur
Damlar gözlerimden
Düşündükçe kaplıyor her tarafı nedensiz bir acı
“Yaradılanı sevebilseydik
Yaradan’dan ötürü”
Ne savaş kalırdı bu dünyada
Ne de sömürü
Oysa biz hep ezmeyi seçtik
İnsan olarak
Tefekküri zamanlar lazım beşere
Kâinatın dile geldiği .
Bulutlardan süzülen damlaların eşlik ettiği
Tefekküri zamanlar lazım beşere
Esen rüzgarın lahuti nağmeler dizdiği
Sadece düşündüklerimle kalakalıyorum
Yok hiçbir tutacak dalım
Bir sen vardın hani rüyalarımda
Umut umut
Bir de ellerimde şiirler
Biriktirdiğim
Yaşamak ayrı bir dert
Gülmek ise tesadüf
Ve yalnızlığın kor bir ateş yüreğimde
Ağlamak çare değil
Biliyorum
Umudum kalacak yarınlara bil sevgili
Kimi gün olur oturur ağlarım
Kimi gün yağmurlar coşar gözlerim yerine
Ya kuruyan ırmaklar da ne böyle
Neden herşey muamma…
Kamışların gölgesinde serinlemek vardı şimdi
Ucu sivri kamışlarla adını yazmak
Çamurlu Özen yollarına
Elektrik lambaları olmasa da Özen sokaklarında
Gaz lambasını özlemek vardı
Haraptuyan diyorlardı ya
Düşlerin ağlayışına şahit oldun mu hiç
Yürürken yalnızlığa doğru
Elerinde çalınmış hayallerle
Bir başına
Saklı umutların peşinden
Koştun mu delicesine
Bazen ucundan tutmak gerek hayatın
Bazen kısa ve öz olmak gerek
Yeri geldiğince sade
Bazen alaya almak hayatı
Yeterince sevmek mesela
Abartmadan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!