Gözlerim uzaklara dalıyor sensiz
Yine senden uzak,senden habersiz
Buradayım ama kimsesiz
Seni görmek isteyen gözlerim sahipsiz
Sevdanın esiri olmuşum kendimden habersiz
Hani şiir kokar ya bazen kadınlar
Duyarsın
Sonra şiir yazasın gelir
Şiir kokana
Aslında sen kokuyor her taraf
Bu şehir
Bilsen
Ortak olurdun özlemlerime
Gözlerimdeki çiğ misali
Yağmurlar kıskanır gözyaşlarımı
Sen her düştüğünde aklıma
Bilsen
Ve sen yine yoksun yar
Gözlerim yollarda ağlar
Ve sen yine yoksun yar
Ayrılık içimde büyür
Hatırlar mısın
Gökyüzü bambaşka bugün,
Sonbaharı ömrümün.
Yaprakları da dökülüyor bir bir
Kurumuş dalları ruhumun.
İnanmıyorum,böyle değildim ben,
Ne yazacağımı unutturdu gözlerin…
Bakınca derin derin
Unutasım var herşeyi
Bırakarak bir kenara
Sessiz akan ırmak gibisin
sakin,içten,lahuti…aşk
Ben senin gözlerinde kaybettim herşeyi
İnce gülüşünde
Tebessüm edişin alıp götürür beni en uzak ülkelere
Hala bana çok mu seviyorsun beni diyorsun ya
Çok kelimesi yitirdi anlamını bende
Hafif kalır sanırım
Sevmek derin bir suskunluğu paylaşmaktır
Bazen kendinden geçmek delicesine
Bazen hiç yeri değilken saçmalayabilmektir
Kendin olabilmek kısacası
Haykırabilmek yüreğinden geçenleri
Akıl başka birşey söylediğinde
Ayrılamam şiirden
Ben şiirsiz yapamam
Kopamam sevgilimden
Koparsam yaşayamam
Okşamazsa ruhumu
Sıralı ikilisiyiz aşkın
Fonksiyonumuzda uyuşuyor korkma
Bağıntılarımız bile simetrik
Benim limitim sonsuza gider
Denkleminin sabit sayısı benim
Çözüm kümen (N,U,R,İ)
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!