Kim demişti sonbahara güz diye
Ya bahar diyen kimdi güz mevsimine
Sararan umutlar mıydı dökülen tek tek
Uçuşup bir hazan rüzgarında
Konuveren saçlarıma
Bir türkü mırıldanır dilim çoğu zaman
“Ölesiye ölesiye özledim
Sevdaları yüreğime gizledim
Gelir diye yollarını gözledim”
Düşünürüm
Düşündüm
Çıkamadım işin içinden
Kendi kendime dolandım durdum bir akşamdan diğer akşama
Nerdeyim diye sormaktayım kendime hala
Çaresizlik mi derler bunun adına,yoksa...
Anlamsız kalıyor bütün kelimeler
Hazana esiyor rüzgarlar
Yapraklar da dökülüyor
Bir bir
Bir esinti
Savuruveriyor umutlarımı
Uzak diyarlara
Kalmadı esecek rüzgar havada
Yapraklar sessiz,kıpırdamıyor
Dalınca düşe,bir garip sada
Alır götürür beni,yüreğim buruk
Hazana düşme,bükme boynunu
Bir sağıma, bir soluma,
Bir de arkama baktım,
Önüme bakamadım nedense
Ağaç da asılı bir cenaze,
Arkamda hatalarım hayıflandığım,
Sağımda ki ne yazar acaba
Kaçamak saatler devşirmekte yüreğim
Amansız
Kaybettim kendimi
Hükümsüzdür...
İlhamı bekleyerek şiir yazılır mı
Sanmam
Çünkü ilham anlıktır
Gelir ve gider
Misafir edebilmek önemli
Uyanmak bir sabah ansızın
Elinde yeni umutlarla
Yüzünde yeni yetme bir çocuk edası
Güneşe gülümsemek kaçamak bakışlarla
Uzun uzun çekmek nefesi içine
Alabildiğine derin solumak hayatı
Siz gerektiğinde bir önder
Gerektiğinde iyi bir arkadaş
Tüm sevginizi bize verdiniz
İnadına bir ezgi gönderdiniz umuda
Bazen bir acıydı birlikte yaşadığımız
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!