Mehmet Halil Şiirleri - Şair Mehmet Halil

Önce güneşi vurmalı ki
Önlensin yükselmesi
Yoksulların yüzü güneşe çevrili
O umudu söndürmeli!
Umut ölmeli ki,
Yoksul da boyun eğsin…

Ey! Her tarafı doğurgan
Her tarafı rahim olan toprak
Her gün milyonlarca canlıdan
Her gün milyonlarca döl alarak
Cana milyonlarca yeni can katan
ve kendini yeniden yaratan toprak

Kumda sırt üstü yatıyorum…
Gözlerim ne tam kapalı,
Ne de tam açık.
Güneşe bakıyorum.
Öyle bir an ki…
Kirpiklerim arasından,

Çağ atlamak için yemin edildi
Hakimler kararını zar atarak verirdi
Karar hazır geliyor şimdi
Adaylar papatya falıyla belirlenirdi
Egemenler işi şansa bırakmak istemedi
Dilin ucunda mancınık gibi demokrasi

Dağlar ne kadar yüksekse
Çukurlar da o kadar derindir
Krallar ne kadar azametliyse
İcraatları da o kadar kirlidir
Burnu havada kralların
Gerçeği görmek istemezler

Rahatlayamazsın!
İçine korkular dolmuşsa
Rahatlayamazsın!
Kuş tüyünden yatak olsa
Rahatlayamazsın!
Seni ordular da korusa

Emperyalizm kendi krizi ile karşı karşıya kaldığında daha da saldırganlaşıyor. Saldırganların hedefi ise asalak geçinenler değil, tam tersine bizzat ellerindeki maddeleşmiş emeğin sahipleri oluyor. Onları daha ucuza çalıştırmak için baskıları azami derecede artıyor. Sosyal hakları kısılıyor, işten atmalar sürüyor… Zincirlerinden kurtulmak isteyenler cezaevlerine tıkanıyor, kurşunlanıyor. Maden ocaklarında ve diğer iş alanlarında bile bile ölüme gönderiliyorlar. Zenginler avcı, mazlumlar av oluyor. Zenginler avlarını kolay avlayabilmek için bölüp parçalıyor… Milliyetlere, mezheplere renklere, bölgelere göre ayırdığı insanları birbirine düşürüyor. Ötekileştirip, damgalayıp, karalayıp, suni farklılıklar yaratıp, farklılıklar arasında düşmanlığı körükleyip egemenliklerini sürdürüyorlar. Mazlumlar kendi aralarında savaşıp kendilerini tüketerek zayıfladıkça, zenginler güçlü görünüyor.
‘’Av dünyanın her tarafında sürüyor, efendiler ulusal çıkarlar adına avlanmayı sürdürüyorlar! Mazlumlar da terörist faaliyetlerini’’1
Tarihi güçlüler yazıyor. Kendileri saldırgan oldukları halde meşru müdafada olan mazlumları terörist ilan ediyorlar. Güçlü iletişim araçları ellerinde olduğundan sesleri yüksek çıkıyor ve bu yüksek ses mazlumları aldatıyor, korkutuyor, sindiriyor, kendi tarafına çekiyor…
Korkmak, sinmek, onların peşine takılmak onları sömürülmekten kurtarıyor mu? Hayır. Her gün yoksulluk ve acılar artarak devam ediyor…
Sürdürülen soğuk ve sıcak savaşlarda parçalanan acılar bütün mazlumları yaralıyor. Acısız insan yok gibi… İnsanın özü gereği, her insan önce kendi acısına eğiliyor. Hangimiz ağrıyan yeri dururken sağlam tarafımızı tutarız? Ama bu da yetmiyor. Görülüyor ki bireylerin ve grupların, kendi acılarına eğilerek bitirilebilecek gibi değil… Bu daha çok zenginlerin işine yarıyor.
Sayın Abdullah Öcalan’ın da Newroz mesajında belirttiği gibi ‘’Emperyalist kapitalizmin ve despotik yerel işbirlikçilerinin tüm dünyaya dayattığı Neo liberal politikaların yol açtığı kriz, bölgemiz ve ülkemizde çok yıkıcı bir şekilde yaşanmaktadır. Halklarımızın ve kültürlerinin etnik ve dini farklılıkları, bu kriz ortamında, anlamsız ve acımasız kimlik savaşlarıyla tüketilmektedir. ‘’2 esas olan tüm ezilenlerin emperyalizme ve işbirlikçilerine karşı ortak mücadelemizdir. Mücadelemizin Çıkar odaklarına karşı birlikteliği ön plandadır.

Güzel sözlere de doyuluyor bir gün
Doyunca alevler bile uzanır kenara
Gelinsiz damatsız bir düğünü düşün!
Toprağı aktarmadan sarılma tohuma.
***
Ölüler şehrine can veriyorlar…

Devrim niteliğinde her gelişme
İŞİTME yasaklanıyor ama yol verildi İŞİD’e
Beş general devrinden ilerledik tek general devrine
Hızla ilerlerken devam ediyor bölünmeler de
Bulutları bölen şimşek gibi bir anda
Bölündü aydınlarımız da ikiye

Düşüncelerim ışık hızı,
Bir anda gelip geçiyorlar beynimden
Şimşekler gibi her biri
Yakaladıklarım defterimde,
diğerleri kayıp gidiyor beynimden,
Kuyruklu yıldız gibi.