Sarı yalnızlıklar yaşar sonbahar,
Veremli bir rengin mevsimidir bu.
Her yerden el etek çekmiştir bahar,
Sararmış gökte kuş, yerde ağaç, su.
Kainatta bu meyveler,
Dal ucunda tebessümde.
Ama kalbin, ruhun sezer,
Dersin topladım göğsümde.
Yavaş yavaş soy beni,
İliklerime kadar soy.
İliklerimi de çöz hadi,
Doyasıya soy..
Bir ruhum kalsın ortada,
*Derinliği olmayanın ötelerde serinliği olmaz.
*Kainat kristalize olmuş bir musikisidir.
Bütün acılar bir gün geçer bildiğim kadarıyla
Fotoğraflar albüm sonbaharında sararır
Her yara kabuk bağlar,
Gönül yarası da olsa.
Asla umutsuzluk yoktur yârenler,
Öyle bir Allah'a inanıyoruz.
O bir şey dilese , sadece ol der.
Oluvermiş birden biz bakıyoruz.
Her bir rengin her bir tonu,
Tane tane yuvalanmış.
Her salkımda gördüm onu,
Siyah beyaz bir yalanmış.
Bir demet yıldızı uzattın bana,
Sanki davet sundun yarim sen bana?
Diz çöktüm karşında, meftunum sana,
Beni benden aldın ey sevgilim sen,
Sen olmazsan bende susuz çölüm ben
Cennet bostanlarına erdir bizi ta Rabbi .
Burada tattırıp da orada kırma kalbi.
Bu yürek seni ister, kuldur cenneti ister,
Nerdesin yağmur gözlüm, çöllerde kaldık bizler,
Suladığın çiçekler bak solacak birazdan.
Bir kısmı yazdan solup gidiyor birer birer,
Bir kısmı da soğuktan, dondurucu ayazdan.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!