Ben bir defter, satır mıyım?
Kaleminin hatırıyım.
Dökülen her yazın ile,
Sana sırdaş satırıyım.
Dedi ki: Ben neyim sana?
Yavaş yavaş her yaşayan
Öleceğiz müjdeler olsun
Kalmayacak hiç sapıtan
Öleceğiz müjdeler olsun
Musallâdan buz gibi ensen
Vefat eden tek bir gün bu gün
Havayı kokluyor...
Peşi sıra sevenleri üzgün
Köşede ağlıyor...
Tek camlı ahşap pencereden atıyor ecel terini
Pencereden seyrediyor gelecek yerini
Bir damla sevdanla başlar her an
Yüreğime düşer huzurun rüzgar
Sensiz her gecede kaybolur zaman
İçimi sarar karanlıkta rüzgar
Bir gülüşünle açar içimde bahar
Bir mum gibiyim en ince esintiye bakar
Benim yarim kulağına hafif küpeler takar
Gördüm göreceğim az kaldı sanki kalkıyor tül
Beyaz bir sessizlik çöker dağlara,
Yiğitlerin izleri karla yıkanır.
Her adımda umut düşer dualara,
Şehitlerin kanı vatan diye koklanır.
Ayazda titrerken her bir nefesler,
Yüreklerde tüter kutsal hevesler.
Şairin boş sayfasıdır hayat,
Her satırda bir hüzün, bir hat.
Yazarken silinir her bir iz,
Kelimeler kalır, gönülde sız.
Bir adım atar, kaybolur iz,
Bir akşamüstü sessizlik çöker,
Parkta bir adam, bekler de bekler.
Elinde çiçek, solmuş bir heves,
Gözlerinde yorgun birer kafes.
Yanına gelir yaşlı bir derviş,
Benimki yalnızlığa teselli
Seninki sonsuzluğa bedelli
Bu serseri sokak da esen deli yeller
Benim kaderime yön veren Çelik eller
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!