Geceler sessiz yıldızlar solmuş
Hüzünle süslü gözlerde dolmuş
Duy gönlün sesin gerçeği bulmuş
Durma kulak ver aşk çağırıyor
Yel eser serin dağları aşar
Sen benim efendim
Alemlere Aşkın derdin
Sana ümmet olmak
Benim derdim benim derdim
Sen yokken yıkık bendim
Kızıl bir ateşle boyandı ufuk,
Gözlerimde hasret, yüreğim buruk.
Hüzünle karıştı sevdalı renkler,
Gün biterken bizde sonsuz dilekler.
Rüzgar usul usul esince serin,
Gecem, gündüzüm hep aynı,
Düşlerim sendedir, aynı.
Bir gam, bir hicran ki daim,
Sızlar içimde hep, aynı.
Keder mi bu, dert mi bilmem,
Dalgalarında aşk, sularında hüzün
Boğaz mavi mavi döner bir güzün.
Her taşı hatıra, her hissi bir iz,
İstanbul, gönlümde bir ölümsüz iz.
Tepelerinde gün, sokaklarında dün,
Ezanla yıkanır gönlümde yükün.
Gün geçtikçe vazgeçmek gerekiyorsa intizar'dan
Bir parmak tetikte yayıyor intihardan
Esir bir düğüm gibi kalmış boynu bükük
Solukları kesik kesik ömrü sökük
Önemsiz yapıştırılmış boynuna beti benzi soluk
Gerdanlığınla damlıyor gözyaşı oluk oluk
İpucu istedim ipin ucu bana dolandı
Ondan gayrı hep yalan dolandı
Hayat bir maraton maratondan hızlı hayatım
Kalemim mürekkebim sayfalar benim hayatım
Pencerem hep sarmaşık dolanmış
Bilmez isen ilim
Mektebe müracaat eyle
Ağır geldiyse dilim
Kusuruma af eyle
Hayatta hayattan bir bigane
Okunmadan atılmış bir kitabın kapağı gibi
Bu varlığım senin yokluğuna sevgili
Bizi son kez aydınlatan sokak lambası gibi
O ışığın altından yazıyorum bu alemi ibreti
Efkar birikti içime sığmaz oldu
Kızıl bir hüzündür gökyüzü şimdi,
Güneşle vedalaş ufukta sessiz.
Alaca bir örtü iner dağlara,
Rüzgarın fısıltısı karışır suya.
Her renk bir hikaye, her ışık bir söz,
Gün biter, doğada başlar bir nefes.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!