Umudun papatyanın yaprağındaysa eğer
Titreyen yüreğinle bir fal açıver gitsin
Sevmiyor dediğinde şayet yanarsa ciğer
Ateşe gözlerinden yaşlar saçıver gitsin
Adın dilimde hıçkıra hıçkıra
Ağlıyorum, senin umrunda değil
Duygularımı haykıra haykıra
Ölüyorum, senin umrunda değil
Kâh kalbinin nefret duvarındayım
Bırak koşma artık aşkın peşinden
Vefasız aşklardan yoruldun gönül
Yeter nehirler taştı gözyaşından
Sil artık gözümden yaşları eylül
Yanağımda gamze eksik olmazdı
Benim bu hallerimi yorma dosta düşmana
Helakimin sebebi o siyah gözlerindir
Gönlümden yana sakın düşmeyesin gümana
Hislerime müebbet veren şuh sözlerindir
Yirmi beş haziran gece on iki
Ateşlere dûçar oldu bu gönül
Tüm dünya üstüme yıkıldı sanki
Mevsimsiz sarardı soldu bu gönül
'Bir daha arama' diyordu bir ses
Tohumu sevgiden alınca yürek
İki gönülde bir aşk filizlenir
Kader sorusuna 'evet' diyerek
İki yüzüğe bir ömür gizlenir
Yosun tutmuşken çaresiz ellerim
Bedenimi sardı baharda ateş
Bin düğümle bağlanmışken yollarım
Eylül yorgununda doğdu bir güneş
Gözyaşım ekmeğime oldu katık
Haksızlık karşısında diline kilit vurdun
Yüreksiz adamlarla hiç işim olmaz benim
Menfaati görünce dansöz gibi kıvırdın
Gereksiz adamlarla hiç işim olmaz benim
Aşamaz kimse senin riyâda kıdemini
Şaşırdım bir anda görünce seni
Ellerim ayağım dolandı birden
Yeni yeni sevda sararken beni
Didelerime aşk bulandı birden
Aradan geçince seneler yıllar
Yeşil bir iksir içmiş, aşk sırrının sahibi
Kördüğüm gözlerinin tutsağıdır bu kalbim
İki ‘sin’in yanında hattolunmuş ‘nun’ gibi
Gördüğüm gözlerinin tutsağıdır bu kalbim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!