Mehmet Çakır Şiirleri - Şair Mehmet Çakır

Üzüldüğümde yüzüme
Gülen sensin öğretmenim
Yaşlar dolunca gözüme
Silen sensin öğretmenim

Yok edersin cahil başı

Adımı bile bilmezdim
Seni tanımadan önce
Hep ağlardım hiç gülmezdim
Şimdi çok mutluyum bence

Çocukluğum cahilliğim

Beni yürekten vurmuştun,
Deli divane olmuştum,
Ben sevdiğimi bulmuştum,
Karşılaştığımız o gün…

Sen beni benden almıştın,

Eğer bu sevdayı, yaşatacaksan,
Yağmuru bekleyen, toprak gibi ol…
Aşkımızı renk renk, kuşatacaksan,
Dört mevsim solmayan, yaprak gibi ol…

Sabır isteyenin, olur dileği,

Yüreğimin derinliklerinde
Batık bir gemi
Köpük köpük sularda
Güneşin yansıması
Işık vurmamış bir yerde
Büyük bir hazine

Aşk diye sunduğun aşk olsa bari
Bütün ihtimaller olasılıksız
Neyleyim ben böyle monoton yâri
Seninle hayaller olasılıksız

Senin doğruların mantıksız bende

Bilmem daha neyin kavgasındayım
Sevinmek yok bana olayım bitmiş
Bir kahpe kulunun belasındayım
Her şey ondan yana olayım bitmiş

Allah’ım şahittir tek delilim bu

Seninle yeniden doğayım diye,
Karanlık mazimde öldüm de geldim…
Küçücük kalbine sığayım diye,
Bütün geçmişimi sildim de geldim…

Milenyumda mecnun gibiyim şu an
Leyla olmasa da çöl olmasa da
Ferhat gibi dağlar delerim her an
Öyle seveceğim kul olmasa da

Senden fazla bir şey istemiyorum

Seni çok özledim hasretindeyim
Bari düşlerimde gelsen olmaz mı?
Ben bende değilim her gün sendeyim
Sende beni sana alsan olmaz mı?

Aşkı fazla görme bu aşığına