Mehmet Çakır Şiirleri - Şair Mehmet Çakır

Allah’ın cezası, be zalim kadın,
Seni arıyorum, nerelerdesin…
Beni yandırmaksa, eğer maksadın,
Zaten eriyorum, nerelerdesin…

Bırak ne olursun, gurbet elleri,

Ayrılığın vakti geldi diyorsun
Söyle sevdiceğim doğrumu söyle
Beni bırakıp da gidiyor musun?
Hayırsız sevdiğim nereye böyle?

Acımıyor musun şu gözyaşıma?

Nergis Çiçekleri çok narin olur,
Dalından koparsam solar gidersin.
Kalbim yeşerdiğin tek yerin olur,
Başka topraklarda bedel ödersin.

Güzellik sembolü, saf, temiz, doğal,

Penceremin önünde, gözlerim gökyüzünde,
Baktığım yıldızlardan, gülmektesin Nevbahar…
Yanakların gül pembe, bir ışık var gözünde,
Bir nazlı ceylan gibi, gelmektesin Nevbahar…

Sen ateş böceğimsin, köşelerde büzülen,

Çekmekle bitmiyor, dünya zahmeti,
Uzun ömür için, ferman neyime…
Benim tek umudum, Allah rahmeti,
Kulundan gelecek, derman neyime…

Talihimin rengi, doğuştan siyah,

Sömürdün canımı, emdin kanımı,
Ne üstte çul kaldı, ne de para, pul,
Acılarla sardın, dört bir yanımı,
Neyini seveyim, senin İstanbul…

Geldim de yoluma, güller mi serdin,

Bir bakışın yeter, benim yanmama,
Ateşler, alevler, közler neylesin…
Bir gülüşün yeter, sana kanmama,
Cilveler, işveler, nazlar neylesin…

Hasbıhal edelim, seninle şöyle,

Sevemezsem seni, canımdan öte,
Sevmeyi bilmeyen, özü neyleyim…
Olursan el gibi, yanımdan öte,
Yüzünü görmeyen, gözü neyleyim…

Dönsün tüm gençliğim, yaşlı bunağa,

Gem vuramaz oldum, gözyaşlarıma,
Sel olup gözümden, aktılar neylim…
Anama, babama, gardaşlarıma,
Hasret bıraktılar, yaktılar neylim…

Onlarla belaya, düştü bu başım,

Sen hüzün çiçeği, sular perisi,
Sen açmazsan, bahar gelmez nilüfer…
Yoktur benim için, senden ötesi,
Sen başkasın, kimse bilmez nilüfer…

Mevsimler dönmesin, güller açmasın,