Mehmet Çakır Şiirleri - Şair Mehmet Çakır

Savaşların ağlattığı,
Çocukları güldüren gün...
Ülkelerin arasında,
Düşmanlığı öldüren gün...

Rahat uyu yüce Ata’m,

Bu dünyada kimse mutlu olmazdı
Sevgi denen kutsal bağ olmasaydı
Dostluktan yana bir köprü kalmazdı
Saygı denen yüce dağ olmasaydı

Umut iklimleri kurak olurdu

Sevgilim, her şeyim, canım, bir tanem
Bugün yine özlem doluyum
Hasret yüklü bir bulut gibiyim
Bu satırlara sağanak halinde döküyorum
İçimde birikenleri
Annenin yavrusunu özlemesi gibi bir şey bu

Hiçbir manası yok, artık sitemin,
İsyanım hükümsüz, ben hükümlüyüm…
Kimseler inanmaz, etsem bin yemin,
Lisanım hükümsüz, ben hükümlüyüm…

Kapıda aldılar, parmak izimi,

Bir baktım da sen gideli yıl olmuş,
Ne çabuk geçiyor zaman dediğin…
Yokluğunda bana nice hal olmuş,
An be an göçüyor insan dediğin…

Mutlu musun beni sensiz kodun da?

Hayatıma dair tüm karar sende
Nefesimi yollarına bıraktım
Razıyım her şeye sen ne dersen de
Onurumu dillerine bıraktım

Bir siyah perçemdir yüze döktüğün

Dramatik bir diziydi,
Seninle olan aşkımız…
Üç mevsimlik, bir maziydi,
Baharda solan aşkımız…

Geçti her bölümü gamla,

Gençliğimin verdiği, pozitif enerjiyle,
Bu şehrin kızlarına, satacaktım cakamı…
Yüreğimi kuşatan, sırlı bir sinerjiyle,
Bir aşk masumluğunda, bozdular fiyakamı…

Kara sevda dediler, bir heves bildiğime,

Benden daha çok mutsuz
Bir ben varım dünyada
Yarınlardan umutsuz
Bir ben varım dünyada

Bir gün yüzü görmeyen

Yaşananlar sende anlamsız mıydı
Sebepsiz bir veda oldu son sözün
Yüreğin bu kadar vicdansız mıydı
Hala gülüyordu giderken yüzün

Mutluluklar beni sende unuttu