Mehmet Çakır Şiirleri - Şair Mehmet Çakır

Gözlerin İstanbul senin
Kirpiklerin hisarda sur
Yaradılışın çok derin
Bulamadım sende kusur

Bir ceylansın ovalarda

Uzak diyarlardan şu İstanbul’un
Heybetli haline bakmaya geldim
Barikatı olacağım her yolun
Bütün köprüleri yıkmaya geldim

Bu şehir ayırdı nice seveni

Sana yaşıyorum ben bu hayatta,
Senle gülüyorum işte o kadar…
Bütün benliğimle seninim hatta,
Sana ölüyorum işte o kadar…

Seninle uyansam ben her sabaha,

Hayat bana tat vermiyor
Huzursuzum çok mutsuzum
Gözüme uyku girmiyor
Gelecekten umutsuzum

Belli değil hiçbir şeyim

Allah’ım ne olur, gücenme bana,
Tüm zalim kullara, isyankâr oldum…
Öfkem gençliğimi, alandan yana,
Vefasız yıllara, isyankâr oldum…

Ne yâri getirdi, benim yurduma,

Vermeye cesaret edemediğim
Gönlümü sen aldın iyi ki varsın
Kimseye emanet edemediğim
Kalbimi sen çaldın iyi ki varsın

Doğru sevgiliyi dilerken Hakk’tan

Bana soru sorma gözlerime bak,
İçimde ne varsa, sana bakıyor…
Artık bahaneyi bir yana bırak,
Gururlu hallerin çok can sıkıyor…

Su akar yolunu bulur zamanla,

Çok çektirdin bana seni seveli,
Bağlandı ellerim tutuldu dilim.
Başımda esiyor ecelin yeli,
Ölürken halime gülme sevgilim…

Çiçekler elinde gelme sakın ha,

Bu gece içimde bir sıkıntı var
Düşünceler beni deli ediyor
Daraldım bunaldım dört yanım duvar
Bu hal beni derde salıp gidiyor

Şu zindanlar paramparça yıkılsa

Tövbeler dolusu bir yürek ile
Huzuruna geldim affet Allah’ım
Bu uğurda şeytan yapsa da hile
Yolundan dönersem mahvet Allah’ım

İçimdeki aşkın sonsuz bir değer