Mehmet Çakır Şiirleri - Şair Mehmet Çakır

Doyamadan bitti gençlik yıllarım
Benden baharımı çaldı bu şehir
Kayboldu umutlar gitti dostlarım
Sevdiğim her şeyi aldı bu şehir

Ne yare kavuştum ne de dostuma

Nefsin toprağına güzellikleri
Tek yolu azimmiş ekebilmenin
Ağırlık yapınca günah yükleri
Çaresi tövbeymiş dökebilmenin

Aman dileyene merhamet haktır

Kıymet bilmeyene âşık olma ha,
Ağlarsın gözlerin döner pınara.
Kimsenin çayında kaşık olma ha,
Şeker eriyince koyar kenara…

Akla şek düşünce itimat biter,

Kaybetme korkusu tarifsiz acı,
Katilim olacak ondan kalanlar.
İçimi boğuyor derin bir sancı,
Baktığım her yerde bir anısı var...

Sevip sevilmeyi gel sende öğren
Sevene açıktır cennet kapısı
Aşk için mutluluk için bu evren
Gülene açıktır cennet kapısı

Oyalanma artık ömür çok kısa

Herkesin bir yari var benim niye yok derken
Çıkıverdin karşıma hayalini severken

Düşlerimin sultanı sendin hep beklediğim
Bir gün gelecek diye güne gün eklediğim

Artık bıraktım peşini
İzlerine darıldım ben…
Yakmam sevda ateşini
Közlerine darıldım ben…

Aşk yolcu, hasret hancıymış,

Gayet engebeli sevdanın yolu,
Henüz erken yorulmuşuz be dayı.
Deli yüreğimiz bin yara dolu,
Vurgun yemiş vurulmuşuz be dayı…

Hevesimiz kursaklarda yel oldu,

Enkazın altında onlarca saat,
Size kim su verdi doyurdu çocuk.
Belli ki melekler gerdi kol kanat,
Kim olsa dayanmaz uyurdu çocuk...

Gizli bir el tuttu küçük bedeni,

Çepeçevre kuşattılar
Burası artık son liman
Dört bir yanım beton duvar
Esaret ölümden yaman

Git gel elli metrekare