Mecburiyete Şiiri - Adnan Ferit

Ko gitsin derdi,
sarhoş balıkçımız hatırlarsın.
Daralırsanız bir yerlerden bir şeylerden
uçun, kanat çırpın martılar gibi.
Korkmayın,
bir dalarsınız, doyurursunuz karnınızı.
Sonra yeniden yola devam.
Gece oluncada,
sizin gibi yüzlerce martıyla
sığınırsınız bir dalgakırana.
Ne gelen olur ne de giden.
Seyredersiniz demişti,
gecenin tutsaklarını, vapur güvertelerinde
boş boş bakıp giderler mecburiyete.

Ne olur kızma bu gidişime,
gerçekten öyle bir mecburiyetki
bir vapur güvertesindeymiş hissiyle,
gidiyorum, ama nereye.

Bak unutma sakın güzelim,
geçerken her dalgakıranın yakınından ya da uzağından,
el sallıyacağım sana...
sana, yalnız sana.
Sen alın üstüne, bırakma başka birisine..

Ko gitsin,
Ko gitsinde....
Ben martı olamadım ona yanarım,
vapur güvertelerinde, dalgakıranlara boş boş bakarım.