Dünyada bulunmaz artık gölgesi,
Durmadan duyulacaktır hasreti.
Biliyorum, burda olmaz muradım,
Gölgesini görmek en mesrur anım.
Hasretinden yanar durmadan içim,
Bahar çiçeği
Bir bahar çiçeğiydi
Sesiz vede durgun
Farkında değilim
Baktım kalbim ona vurgun
Nereye bakarsam o
Dallar yeşerirken düştün aklıma,
Kokunla sarhoş bu güzel hava.
Sensiz dinmez içimdeki bu sızı,
Bahar gelir, yüreğime düşersin.
Yağmur altında zaman ağır akar,
Ruhumda iz bırakan gitmeyen gölge
Kalbimin ortasına düşen ateş
Özleminden çıkan kıvılcımların sonucudur
Biliyormusun
Baharlar birbirini izleyince
Kalbime girdi büyük bir sızı
Bilinmez bir hüzün kapladı yine
Anlatamadığım için yokluk diyorum
Olmayan hayallerden olduğu için
Boşluk diyorum.
Baharlar ne kadar benzer sana
Her gelişinde seni görüyorum.
Tebessüm yaydı
Haşmetiyle sevgisini yaydı
utangaç ancak cesur tavrını,
Acımasız yönü sırıtır hayatın
Bir yandan bahar,bir yandan kış
Solan çiçekleri çok görmüşüz
Bakışın yeter cihana,
Bu kalbim ki akar sana.
Dağlandım, içim eridi,
Bilsen hasretinden yana.
Kalpte ateş gibi yanan,
Bakamadım ki yüzüne,
Biliyor musun ?
korktum,
Belki gerçekle yüzyüze gelmekten
Hayal ile karışık düşüncelerimden
Oysa susamiş deve misalıydim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!