Kabına sığmayan Şiiri - Me Saki

Aynı duyguları yaşar herkes sanmışım,
Oysa duman bacamızdan geliyor.
Dumanı tüteni hiç görmemişim,
Anlatmaya yetmez kelimelerim,
Sürekli gelgitlerde bocalayan,
Benmişim…

Görmemek olur mu,
En anlatılmaz hislerle kıvrananları?
Kokusuna ezanla uyanan,
Geceye, gündüze sığmayan…
Bir kelam etmeden
Kalbine değil,
Ruhuna kazıyanları?

Kabına sığmayan bir yürek,
Dar geliyor sevdaya…
Bir bakışta cenneti bulan
Bir ben miyim,
Yoksa başka var mı acaba?

Soruyorum içimden:
Bu kadarı günah mı?
Bu kadar tozla, dumanla karışık fırtına
Sadece benim yaram mı?

Bu nasıl bir sızı ki
Geçmiyor içimden,
Bir anı gibi, taze, derinden…
Adını anmasam da
Sustuğum her yerde sen varsın.
Yüzümde solgun bir gülümseme gibi,
Her şey senle başlıyor
Ve sensizlikle bitiyor.
mesakin-12/05/2025

-