Mayıs'ın Nazlı Rüzgarı Şiiri - Kasım Kob ...

Eserken içimde, Mayıs'ın nazlı rüzgarı,
Fısıldar derinden, hüzünlü melodilerle yalnızlık.
*
Gizlidir güzellikler, şiirin ince nakışlarında,
Yoğrulur kederim, yüreğime dolan damlalarla.
*
Bir umut taşır, yaşayanların hepsi,
Savrulur değişim rüzgarıyla, hayatın izi.
*
Gidenlerin anısına, odaklanır düşüncelerim,
Sevgiyle temizlenir, silahlarla değil pişmanlıklarım.
*
Suskunluğa bürünmüş, yaralı kelimeler,
Yankılanır yüksek sesle, kafiyeli sitemler.
*
Farklı hikayelerin, zirvelerine ulaştıkça,
Kürek sesleri, tiz bir notayla karışır havaya.
*
Sıradan bir merhamet, dokunuşuyla birlikte,
Farklı bir ışık saçar, ihtişamlı eşyalar.
*
Belirginleşirken hayaller, Boğaz'da yansıyan,
Canlanır desenler, elbiselerindeki kadınların.
*
Samimiyet yayılır, kalbine avladın,
Pekişir görüntülerle, nehirde yansıyan.
*
Dolaşır zihinlerde, zehirli sözler,
Belirginleşir hafızamdaki, farklı izler.
*
Duyarım o yerde, yankılanan kafiyeleri,
Temmuzun ikinci yarısını, çalan zamanı.
*
Hatırlatın lütfen, bunu ilk kişilere,
Karşı duranlara, ademoğullarının zalimliklerine.
*
Yitirdi mi acaba, gücünü yüreğimiz,
Gafletinden unutkanlıkların, açılsın gözlerimiz.
*
Aydınlatmayan ampule, tekrar karanlık çöksün,
Seslerin tınıları, ayaklı kadehlere tekrar ulaşsın.
*
Fısıldıyorum o yerde, melodilerimi egoma,
Coşan duygularım içimde, Mayıs ayında.