'aynı kadınla iki kez
evlenerek hayatımı mahvettim'demiş
William Saroyan.
hayatlarımızı mahvedecek bir şeyler
her zaman vardır,
William,
 
Aşk bu dünyanın ölçüleriyle açıklanamaz sevgili. O ilkel bir acıdır, yaban bir ağrıdır. Gelir  ve içimizdeki o çok eski bir şeye dokunur. Sonra bir perde açılır ve yolculuk başlar. Bu yolculukta artık para, tarifeler, beklentiler, randevular, taksitler, iş, anneler ve korkular yoktur. Aşkın kendi gerçekliği vardır sevgili. İnsan bir başka ışığa teslim olur...  
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...
Devamını Oku
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...




İki gün önce bu şiir günün şiiriydi. Böyle bir hata yakışmadı.
Günün şiiri neden değişmemiş acaba? Yoksa yetkililer çoko prens alamaya mı gittiler?
Şiirde adı geçen Saroyan Bitlis’ten Amerika’ya göç etmiş Ermeni bir ailenin, orada doğan ilk ferdi imiş.
"BİR MÜ'MİN, AYNI DELİKTEN, AYNI YILANA KENDİSİNİ İKİ KERE SOKTURMAZ." -Hadis-i şerif meali-
"MÜ'MİN'İN FERASETİNDEN KORKUNUZ! ÇÜNKÜ O (HADİSELERE) BAKTIĞI ZAMAN, ALLAH'IN NURU (OLAN KUR'AN'IN ÖLÇÜLERİ) İLE BAKAR." -Hadis-i şerif meali-
Ne mutlu İslam ile şereflenip, onun bu güzel düsturlarıyla amel ederek, aynı hataları tekrar tekrar yapmaktan imtina ederek, iki cihanda da huzurlu bir hayat yaşayana.
SÜPERSİN ya
Atalarımız derki ;"Aynı çukura ,ikinci kez düşen salaktır."
Bir işi yapmaya karar vermeden önce iyi düşünmek gerek..
Eşiyle ikinci kez evlenip pişman olduğunu söyleyenin
aynı kuyuya ikinci kez düşenden farkı yoktur..
Ama dünya hali bu; benim başıma gelmez dememeli..
her şey herkesin başına gelebilir...
Bunu hatırlatmış sevgili Bukowski, üzülmeyelim diye!!
22.eylül.2019/Edirne
Bu şaire bayılıyorum hayatı iplemiyor :)
ben çok beğendim hatta en beğendiğim siiri diyebilirim. hayatlarımızı mahvedecek bir şeyler
her zaman vardır,
William,
cok doğru biz istersek herseyi mahvedebiliriz .. buko terbiyesiz bir moruk ama adamlın zaten sevilme yada beğenilme kaygısı yokkkii :D
belkide budur onun yazdıklarını çekici kılan
kutlarım efendim kaleminiz daim olsun
bu şiiri anlamayıpda biçimine takılmak saçmalıktan öte gitmez
Bu şiir ile ilgili 106 tane yorum bulunmakta