Bulutlar beni çağırıyor
Doğa içine çekiyor
Çıldırıyorum zevkten
Derenin içindeyim
Ayaklarım çıplak
Köpürüyor dere
Ben her sabah güneşi denizden çekerim
Gecenin günü doğurmasını severim
Yakaladım bir kere güneşi
Gözleri parlıyordu denizin
Odan soğuk
Odan sıcak
Kim var peki senden başka
Soğukta sensin sıcakta
Hani yuvar lanı veriyorum desen yatakta
Solun boş
Ölümden korkan insanlar var
Hatta ölümü bahane edip
Hayatı kaçıranlar
saçma salak yaşayan insanlar
Ölüme gülenler var
Ölümden korkan insanlar var
Hatta ölümü bahane edip
Hayatı kaçıranlar
saçma salak yaşayan insanlar
Ölüme gülenler var
Aşkın sözüydü
Duygulu son er
Uzun bir yol
Yol aldık sabırla
Sarıldık üç beş dost birbirimize
Hoş sopet bir yolculuk
Yazgımız mıydı karaya çalan
Bir aşkın kararmışlığı
Duruldu mu gözyaşların
Ne zaman baksan
Hiçbir fal bana açılmazdı
Fallara bakar
İlkbaharın çok kısa olduğunu bilen
Yaban buğdayıyım
Köklerimle toprağın özünü
Başaklarımla güneşin ışığını çekiyorum
Gönlümün en çorak yerine
Diyenler Paylaşım Sayfası tarafından eklendi
Gönlümün derinliğinde
Bir gönül altı olsan, karışsan sularıma
Sarkıtları olsan sevgi mağramın
İlk aşk yazmalarım.Süsler gönül duvarlarımı
Islak, nemli...
sabahın köründe uyandır beni
Ay denizden çekilirken
Güneş sabahı öperken
Belki gökyüzü ağlar
Ağaçların kesildiğine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!