Mahmut Karahan Şiirleri - Şair Mahmut Ka ...

Her gece uğurluyorum yalnızlığı
Her sabah usulca öpüyor yüreğimi
Her gece uyutuyorum sana olan özlemi mi
Huysuzlanıyor her sabah mız mız bir çocuk gibi

Ne düşünüyorum? ..
Kimseyi yarı yolda bırakmam ben...
Yola çıkarsam sevdiklerimi yanımda götürüm,
Kalbimi taşırım önce,sığmaz yere göğe....
Otostop çekmem...
Yakalamak istediğin hayata...

Şiir kokuyorsa bir insanın nefesi
Islak uyumuştur gözleri

Hayvanlar
Birde konuşa bilseler
Otur deyince onlar
Otura bilecekmiyiz

Nereden geldin
Kimbilir nereye gideceksin
Dünlerden gezginim
Sense bu günlerde.... geçmiş
Saat kaç?
Gerçi en olmaz geceyi, çalan sabah

Sonsuzluk nasıl bir şey
Gittiğin yer
Hiç düşünmedim
Ölümün renginin beyaz olduğunu
Eşitliğin renginin beyaza çaldığını
Örtünmüşlük toprağın içinde

Kaybetme beni
Öyle bırak ki
Bulmak istediğin gibi kalayım

Bir umut bırakmalıydın oysa
Gözlerinde kaybolacağım
Şimdi kadeh kaldırıyorum
Son ışığıyla mumun
Güneşin bile aydınlatamadığı
Düşlerime

Avucumla su içtim
Suya dokununca dudaklarım
Umulmadık günlerde
Boğazım kurudu eylülde
Yüreğimde ayak izlerin çıplak
Üzerine döküldü bir yığın yaprak

Kokusu olmaz içimde açan güllerin
Güneş eritemez içimdeki kardan adamı
Burnumun turunculuğu ondan
Yüreğimi tipiler anılar
Rüzğar derin bir fırtına habercisi
Yüreğimin ugultusu ayrılaktan