İçimde bir boşluk var
Her insan taşır içinde bu boşluğu aslında
Kimileri sistemin getirdikleriyle doldurur
Kimileri daimi tutar
Bir şeylere yeltenir hatta bazen
İnsan harcamaktan öteye gitmez
Sen bir damlaydın yüreğimde
Buharlaşıp gözlerimde
Yağmura dönüşen
Susuz bir çöldüm
Seraplar gören...
Bizim hiç güzel günümüz olmayacak mı?
Ay batmadan güneş doğmadan
İç mi? geçireceğiz güne
Hiç bakmadan yüz yüze
Sesler duyacağız tanıdık
Tanıdık işte
Kendini bırakıp boyun eğme
Felakettir bu
Alışkanlıklar
İlgisizlikler
Umutsuzca...ruhun ağlamasın
Hayat mı? yaşadığın hayat
Yaşamın yalnızlığını
Aşkın sadeliğini
Heyacanını
Avucunda tutamayan
Bir çocuk hevesiydi benimkisi
Titrerdim sana
Düşlerime gidiyorum
Yüreğim aklımda
Öteye itiyorum
Sen hey hayat
Doğuma ve ölüme yazılısın
Sabahın ışıkları yüzeme çarpıyor
Sabahın gölgesinde su şırıltısı
Bülbül sesleri alıyor yalnızlığımı
Kimliğim meçhül
Bağrımda ağlayan çocuk öksüz
Beklediğim an
Ah ahhh ilk yazım.
Titreyerek uyanıp,
ısındığım geceler...
Üşümüşlük nedir bilirmisiniz.
Hani hava çok soğuk içiniz sıcak.
Elleriniz soğuk...
ınanılmaz baş ağrılarım unutumadıgım ınsan yüzleri gibi şiddetleniyordu.durduramadığım onlarca hikayenin baş kahramanı olmak ıstemedım hiç bir zaman olamazdım da her sabah şiddetli bir hıkayeyı başlatmak ısteyıp sonra vazgecıyordum.. vazgecmek hep yaptıgım ve bır ısmı olmayan eşyam gıbıydı. işte yine dagınık bır geçmiş sabahı ayaklarımı oynattım..küçücük parmaklarımı kaldırıma bırakırken hep yaptıgım gibi kafamı gökyüzüne bıraktım işte o şiddetli hikayeyi başlatmamak için bır neden daha gökyüzü tam da 17 yaşımdaki o salıncakta durmadan sallanma ıstegı her gun her gece yıldızlara uçabılecegıne ınanıp bıkmadan salıncakta daha hızlı daha hızlı dıye bagıran o küçük kız benı hafifçe gülümsetiyordu şimdi 17 yılın arkasında duramıyordum şimdi salıncaklara bınemıyordum ah gökyüzü ne çok parçaya şahıt oldun ne çok gülümsettın benı şimdi bır kaldırımda sigaramla bekledığim dostuma el sallayamıyorum içimden sarılmak koşmak gelırken durduruyorum kendımı o yıne hıssedıyor bendeki bu sarmaşıklığı kuruyan yapraklarımı nereye gıdıyoruz yazılan onlarca fılmden hangı karakterde buluyoruz kendımızı mesela ben bır agaç olmak ısterdım dıyorum içim den belkı yenı yazılan ve bıtırılemeyen bır kıtap hayır hayır şarkısını söylerken gözlerını kapayan bır adamın mıkrofonu olmalıydım ne çok şey olmak istıyorum sonra saklanan gözlerımı çevırıp elınden çekiştirdim bugun kendım için bişey yapmalıyım dedım bır konser bıletın de dans eden bır kadın sarhoş bır kadın olmalıydım sözleri karıştırıp onlara utanarak bakan.
Her sözün bir dize,
Anlam taşırdı her harfin binlerce,
İpini çektiğin harflerde,
Tekmelerdim sehpayı,
İlmek boynuma otursun diye




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!