Önce ellerimi bıraktı
Ardına bakmadan çekip gitti
Döner bakardı
El sallardık birbirimize
Bu ayrılık sayılmazdı
Gözlerim nasıl özledi gözlerini
Bir dağın kimsesi olsam
Dili kopmuş bir akşamın güneşi
Sabahın çiyi olsam
Ne kapı kirişi ne de mandalı
Patika olsam,ucu dağlara varan
Yediğim sürgünün kilidini
Hafif törpülüyorum ömrü
Yalnızlığın ezgisi tırmalıyor kulaklarımı
Sözle anlatıyorum
Es koymadan ömrüme
Dört dörtlük olmuyor hiç bir şey
Yirmi yara bandı
Bir lira diye bağırıyordu işportacı
Kaç yirmi kapatırdı ki
Senin sarama dığın yarayı
Duvarlara yaz
Hatta taşlara
Ağaçlara kazı
Bildiğin bütün antik kentlere yaz hatta
İki kutu kibritin ucunu kopar döşe yollara
Çak gözün tutuşsun
Bir sevda yalnızlığını
Kendimden küçük
Koca bir yüreğe anlatamıyorum
Herkes kendi yalnızlığında kayboluyor
Kendi umudunda dünya oluyor
İmge geldi bugün
Aklımı kurcalayıp durdu
Git desem
şiire ayıp olurdu
İskelede mi ?soluklansam
Deniz sinmiş üstüme
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!