Babillerin
Abesi
Küstü bana
Abeküs
Böldü bizi ikimizi
Çarptı yerden yere
Sonsuzluğu severim
Mesala gökyüzünü
Yeryüzünü
Hangi yüz değmez ki bir yüze
Bulutlar gezgin gökyüzünde
Kararır, kızarır
Ey sevgili
Gönlümde tüketemediğim
Tükenmezdin sen,
Ellerine bulaştırdığın mavi bir mürekkepti.
Gökyüzünü anlatırken,
Yıldızlar oynaştı ellerinde,
Hiç sönme olur mu yıldızım
Hiç sönme
Aydınlığımsın
Sen kocaman yangınımsın
Yüreğimde
Dünya mum ışığı
Kab üllenmesemde
Bir şey yapmam gerekiyor
Sevdiğim için
Ses siz kalıyorum
Unutmak mı?
Mümkün değil
Seveceksin,
Sevince bir adım önünde olmalı sevdiceğinin mutluluğu...
Özgürlük istiyorum diyorsa...
Sana olan tutsak sevdasına.
Usulca maviliklere bırakacaksın...
Bırakacaksın ki o mutlu oldukca sende mutlu olasın
Yalnızlığımla kalsam
Ay ışığını kundaklıyorlar
Kokusu geliyor ayrılığın
Bekliyorum diye zorlama kendini
Nergisler açarsa üzerimde koklarsın beni
Gidersin
Gidenler ardına bakmaz
Gidenlerin ardından su döker
Gönderen gözler;
Yakın olur uzak eller
El sallamak merhabadır
Sen benim Sakarya da Rumeli tuzlamamdın,
Sarhoşluğunda ayıldığım!
Ben senin kuşları seyrini sevdim,
Söğüt özünde çimenlere uzanmanı,
Amasya elmamdın benim,
Oysa ben vitamin kabuğunda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!