Bir çakıl taşı kadar değerim yoksa
Suyu sıcratacak kadar
Gözlerin sekmediği için seyredemem
Fırlattığın taşları
Paçanı sıvayıp giremiyeceksen suya
Niye sektirirsin çakıl taşını
Sabaha karşı uyandım
Çoğu zaman rüyalarımdan
Umudum işte
Bazen karamsar
Bazen gülümsüyor gözlerim açıldığında
Önemi varmı yaşadığın şehirin
Unuttuğumu düşünsende
Unutma unutulmaz,
Yaşadığımı düşündüğüm hiç bir sey,
Yaşamışsam aşkı
Taşmışdır boynumdan
Unutulmaz yaşadığın
Yok mu içinde bir insan
İnsanlık tarafından aranıyor vicdan
Sevgi tutsak mı? nefretine
Yeryüzü sofran olacak
Ne elinde sopan olacak
Nefesim hızlandıkça çoğalır
Sıkışır yüreğim
Göğüs daralmalarım
Atar özlenmişliği
Silinirse bir ayna
Nasıl göreyim kendimi
Üzüldüğünü gördüm
Yorulduğunu
Aklını adatmışlığını
Kıvıra kıvıra gidiyor herkes
Aşk başlarında
Gözleri kurumuyor kimsenin
Üzüldüğünü gördüm
Yorulduğunu
Aklını adatmışlığını
Kıvıra kıvıra gidiyor herkes
Aşk başlarında
Gözleri kurumuyor kimsenin
Böyle anlatır insan
Yaban ellerinin
Baska ellerde evcillesmesine inanamaz
Ama anlar
Sen degisirsin
Ben degisemem
Damlalar düşse gözlerime
Sevgimin gözlerine ak düşer
Tan kırmızısı dolar gözlerim
Şimşek çaksa titremem yokluğuna
Gök kuşağında ne kadar renk varsa
Sana bırakırım mutluluk tuvalinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!